نان و انار

با کیسه ای به جمعه بازار رفتم

ظهر نزدیک بود

میوه ها در آفتاب آخر دی ماه آواز میخواندند

می خریدند، میوه ای بی اطلاع.

پوست میوه ای خواب سطوح جاودان را می دید

اندوه باغ ها ، در پوست هر میوه ای روشن بود

گاه یک چیز مجهولی

میان تابش پوست سیب ها شنا میکرد

هر اناری ،

رنگ خود را روی زمین پارسیان می ریخت.

ولی بینش همشهریان ، افســوس

که بر محیط رونق نارنگی ها ، خط مماســی بود

خریدم کمی نارنگی و انار و سیب

به خانه بازگشتم

مادرم پرسید: میوه خریدی؟

میوه های ابدیت را کجا می شد جا کرد در این کیسه زرد برنجی؟

اوگفت : گفتم بخر یک مَن انار خوب.

اناری را شکستم

انبساط رنگ هایش از کنار کاسه سر رفت.

به او گفتم : خوراک ظهر چیست؟

گفــــت : نان و انــــار