چارپاره های بارانی

شاید برای تو بنویسم

وقتی که حادثه ها خوابید

وقتی که قرص تمام ماه

بر بام بی کسی ام تابید

شاید برای تو بنویسم

از روز ِ پرسه و بی تابی

سرگشتگی و بی ثمری در

شب های خسته ی بی خوابی

شاید برای تو بنویسم

از روز تشنه ی بی باران

از رنج نامه ی  چتری که

کز کرده گوشه ی  پاییزان

شاید برای تو آری تو

همراه قاصد ِ پاییزی

یک نامه سوت˚فرستادم

تا خون ز دیده فرو ریزی

از بس ز بارش و باریدن

گویم که سیل˚به بار آید

تا چتر ِ بسته ی غمگینت

یک روز ِخیس به کار آید

باید برای تو بنویسم

از آسمان ِ  کویرستان

تشباد داغ که آتش زد

بر ظهر ِ  دامن ِ خارستان

من می نویسم و می دانم

شعر مرا تو نمی خوانی

از شعر های نخوانده

حال مرا تو چه می دانی؟

خط خورده نام و نشانم

در دفتر تو و می دانم

یک روز تشنه ی بارانی

شعری برای تو می خوانم