زيبا چون زمستان

سرشار از رويا گشته دنيا

حرفي دارد آسمان زيبا

با نو عروسي سپيد پوش

مي فرستد پيغامش را به گوش

همه گشته اند زين خبر مدهوش

شاخه درختان خشك و فرتوت

روي زمين گشته اند مطرود

رود خروشان گشته خاموش

بلبل نغمه خوان فراموش

سوز سرما همچون پسركي بازيگوش

شعله اجاق پير را مي كند خاموش

دونه هاي سپيد دست به دست

روي بند رختي كه لباس رويش هست

طبق طبق برف سپيد

روي بام هاي خانه ها و درختان بيد

از تك تك دانه هاي برف سفيد

موهاي جوانكي گشته سپيد

مي رقصد برف پاك كن هاي ماشينها

از آواز اين  قنديلها يخ بسته اند جاده ها

برف را گرم مي كند نور آفتاب

تا غروب مي گيرد همه جا را آب

فرشي از شيشه و بلور صبح فردا

مي شود روي زمين همچنان پيدا