شانه ها یمان ...

بداهه ای تقدیم به نگاه بارانی شما به بهانه ی روز جهانی معلولین دوازدهم آذر ماه:

اهالی عشق ،ایثار، پاکی و صداقت...

دانش آموزان مدرسه ی استثنایی باغچه بان

کوتاهی ام را به بزرگی احساستان ببخشید...

دستم از هر ادعایی خالی ست...دعایم کنید!

***

تنیده درهمید

صبور و ماندگار

با نگاهتان

عبور می کنید پر از ترانه ها

ازتمام کوره راه های بی عبور

شانه هایتان صبور

برای ماندنی جسور...

عشق می کشید

در حضور صفحه های آبی نگاهتان

با فلم

بی قلم

با تبسم شکفته در صدا

گرچه خسته و شکسته بال و پر گشوده اید

می رسید  باخدا   تا خدا...

***

چشم ها سپرده ام  به عاشقانه های خیس تان

به دست های ساده و نجیب تان

به پینه ها

به اشک های خفته در نگاه...

به بغض های مانده در گلویتان

دست هایتان یکی ست

مثل شاخه های یک درخت

ساده و صبور و بی صدا

لای شعرهای من نشسته اید...

من که دیده ام

سروده ام راز چشم های تان

رمز گفته های مانده در گلو

 دست های ناتوان

 پاهای بی رمق

چشم های ...

***

پشت این سکوت تان 

خدای من نشسته است

که بهترین امید ماندن و سرودنید

برای آسمان  شعر بی ستاره ام ...