ابیات تعلیمی کتابم : از نجات تا نشاط
ناشر: بنفام (شهید) سال نشر:
1382؛خیابان انقلاب ؛ مقابل سینما فروردین(خ 12فروردین)
1)در یک بهاردیگررویم میان گلها * دریک بهاردیگرهمدم شوم به دلها
2)رؤیای من چنین بود: اکنون همین که هستم*این باغ ومیوه هایم شدحاصل دو دستم
3)آن مغزهم بهشت است این مغز هم جهنم* آن مایه ی سعادت این مارمی زند سَم!
4)رایانه ی خدا را دور از سُموم کردم * از این؛ مُدام شادم رمزش به غیردادم
5)مغزت اگر بدانی لذّت به روح آرد * باران رحمت حق از مغز و دل ببارد
6)دید و نگاه انسان تازه شود به هر عصر* معمار هرزمانه سازد فنون برتر
7)گرما چنین نکردیم بویی زخود نداریم*گرخود عوض نکردیم مشغول شغل خاریم
8)دراین زمین زیباگل درکنارخاراست* وین بویــِـش بَساتین خوش انتخاب کاراست
9)با انتخاب زیبا شاداب روزگارم * وز انتخاب بدها غمگین بی مُهارم
10)ورزش غذای جسم است؛ورزش شراب مغزاست*بااین هنر،طراوت؛همسازقلب هر مَست!
11)ورزش، مسیرِ شادی هم بسترشجاعت * انسان بدون ورزش :مُرده بود جماعت
12)بی ورزش مفرّح؛ بیمارخانه هاییم* در بستری لمیده از درد وغم دولاییم
13)خواهی سلامت دل آزاد کن درونت * ترس وحسادت دل؛ رسوا کند بُرونت
14)کینه چو مار باشد عشقی برآن فزون کن* وان انتقام وحمله ازپیکرت برون کن
15)گر دل چنین کردی زیباترین درونی* هم عاشق جهانی هم از جهان فزونی
16)هر کار کودکت را گر تو کنی به یک سوی*آبش زیاد گردد میوه نمی دهد او
*******
«کُوَهْـِنـڃـن حکایت»
1) بِاِشْکـُـن دَمانِڃ دِلـَـئ مَجْگ و حال
کُـوَهْـنِڃـن حکایت تَنَکـِّڃـن خیال
2) کـَـپُـۏتان پَه مَیدان چَه عِشکـَئ تَوار
کـَـماشان گـُـواتا بِـبوتَّن سُوار
3) شَپَئ ماهِکانیّ و وَشِّڃـن هوا
مَه عِشْکـَـئ گـَـپانی تَنَکـِّڃـن دَپا
4) نَگِـنْدَئ، نَچارَئ برابر مَنا
نَیاهَـئ؛ نَنِـنْـدَئ دِلـَـئ دامُنا
5) پَچِـڃ تَـوْ نَسِنْـدَئ یَه دَردِڃ دِلـَـئ؟
عذابا مَنیگا پَچِـڃ چُـۏ گـَـلـَـئ؟!
6) یَه نِڃـشِـڃ چَه عِشْکا پَه اَڌّا شُتَه
دل و جان و فکری پَه جادو جَتَـه
7) مَنی پاکْ، الله ورحمان . رحیم
بِدَئ شیرِ لذّت چَه مِهْـرِ کریم
8) پَه کُـنْـ̈طَگْ دِلا زخم و وُۏنِـڃـنْ مَکـَـن
مِچاچان وَتیگان پَه مَـئ دِلْ مَجَـن