آنفولانزای عشق

تو آسم گرفتی و نفس من در نمی آید
لعنت به خنده های شیرینت
قند خونم پایین تر از صد نمی آید
این بار هم تبم رو به خورشید است
ویروس عشقت از تنم بیرون نمی آید
نزدیکتر شدی و انچه نباید شد
ترک اعتیاد چشمانت از من بیچاره بر نمی اید
دور از تو سرطانی نهفته در قلبم
طبیب لاعلاج لبانت کجا به کاراید
به بوسه ای تو شفا بخش تن نزارم باش
وگرنه مسکنی به غیر مرگ در نسخه نمی آید