بیچاره منم ای بت بیدادگرِ من

بیچاره منم ای بت بیدادگرِ من
همواره برآنی که بسوزی جگرِ من
در کوچه ی پس کوچه ی جانم گذری کن
تا بوسه به پای تو زند چشم ترِ من
افتاده ام از درد و به یک لحظه نیفتد
دیگر به سر کوی تو گاهی گذرِ من
چون موج خروشان به شبی در به درم کرد
شوری که درین عاشقی آمد به سرِ من
ترسم که بگیرد به شبی دامن دل را
خونی که چنین می چکد از بال و پرِ من
با ضربه ی جانانه بزن ضربه ی کاری
حالا که موافق شده ای با ضررِ من
گر دیده ی من پرسه زند بر رخ مهتاب
آید همه شب روی عسل در نظرِ من