حسرت عشق

باز دلم در شبِ تو پر گرفت

زمزمه ی عشقِ تو از سر گرفت

کشتیِ عشقم به تو پهلو گرفت

بیشه ی چشمم زِ تو آهو گرفت

عشقِ تو روشنگرِ راهِ من است

چشمِ تو جادویِ سیاهِ من است

این دلِ تنگم همه جا زارِ توست

نِی که دلم در پیِ آزارِ توست

دستِ نیازم به تمنایِ توست

چشمِ دلم محوِ تماشایِ توست

باز وجودم همه آتش شده ست

غرقه یِ دریا و مشوًش شده ست

جامه ی تن بهرِ تو چاکی شده ست

کاخِ وجودم زِ تو خاکی شده ست

شورِ جوانی زِ دلم پَر کشید

زانکه میِ عشقِ تو را سر کشید

حسرتِ عشقِ تو مرا پیر کرد

مرغِ دلم را هدفِ تیر کرد

عشقِ منی ، مدًعیم ، لاف نیست

کوهِ سکوتم که قدِ قاف نیست

عشق  دوایِ دلِ بیچاره ام

چاره ی من باش که بی چاره ام..