به پسرم که هدیه ای از سوی خداست

گلی دارم که از گلزار عشق است

صفای دیده اش معنای عشق است

ندیدم در جهان خوشبوتر از او

نگاهم مانده بر آن چشم و ابرو

بدو خو کرده ام طاقت ندارم

که یک لحظه بدون او بمانم

نگاهش جان و تن را می نوازد

غم و درد و بلا را چاره سازد

لبش میبوسم و چشم سیاهش

دلم را میکنم هر دم فدایش

در ایامی که با او کرده ام طی

به عشق جاودانی برده ام پی

چنین است مهر فرزندی چنین است

فراتر زعشقهای در زمین است

گلم را کرده ام من نام مهیار

خداوندا زآفاتش نگهدار