می روی...

می روی، دیده گریان می شود

می روی، خانه ویران می شود

چشم های تو مهمان خاک و چشم من

همچو ابر پاییزی گریان می شود

بودی و چون کوه بودی پشت من

رفتی و این دست لرزان می شود

بعد تو خنده ز لبها رفته است

رفته ای ، مردن چه آسان می شود

می پریدم همچو آهو های مست

می روی و دشت، زندان می شود

با تو بودند شاخه ها غرق بهار

می روی فصل دلم "خزان" می شود

///////////////////////

به مناسبت هفتمین روز از در گذشت شادروان مرتضی حقیقی و درگذشت مرحوم سجاد کهنسال