یار

نمی دانم نگاهم کی نگاهت را بیاویزد

نمی دانم دلم کی در دلت جایی بگیرد

نمی دانم خدایا    آه..............نمی دانم

کی آن چشم مقدس در دلم غوغا می اندازد

و یا کی آن نفسهای وجودت تنم گرما ببخشاید

و یا در سرخی قلبم غبار عشق بیفشاند

نمی دانم ولی دلتنگ آن باد غریبم

نمی دانم به کی باید در آغوش غریبت جای بگزینم

و یا در گریه شبنم بهارت چون کبوتر بال پروازم بگیرد

و یا کی می توانم از غمت هجران برانگیزم

نمی دانم به کی در خلوتم یکجا بیاندیشم

که آیا باز می آیی  و یا بازم نگاهی, خنده ای,شاید صدایی

تو روزی باز می آیی

که در این سایه غمگین دل من را ببخشایی

آری من نمی دانم نه نمی خواهم بدانم

که در سنگینی تیر نگاهت چه چیز از من بدزدیدی

و یا کی آن نگاهت را به قلب بی فروغم باز بخشیدی

و با نیرنگ خود چه بی رحمانه تو از قلب من آری رمیدی

نمی دانم هنوزم دوستم می داری یا نه

حقیقت گویمت بازم

هنوزم دوستت می دارم ای یار.