در میکده آئید که هنگام دعا شد

در میکده آئید که هنگام دعا شد

ساقی به تقاضای دل بی سر و پا شد

از جام لبانش چه بگویم که نگوئید

در کار شب افروز وجودی ز ریا شد

ما از لب دلداده به میخانه نشستیم

دیدیم که میخانه نشانی ز خدا شد

ای از دل ما بی خبر این جا خبری بود

پرسیدن و دیدن که کجا بود و کجا شد

تا خاک در میکده شد خاک تیمم

سجاده جدا قبله جدا کعبه رها شد

ما را هنر عشق بدین جا برسانده

از خال لبان و هنر قبله نما شد

ای زاهد بیچاره بو هیچ مگو هیچ

هرگز تو ندانی که چرا بود چرا شد

جانم به شب افروزی و این عشق خدائی

از شهد لب یار وجودش به دعا شد

----------------------

شب افروز 19/6/92

تقدیم به استاد سرخی عزیزم که حق استادی بر این حقی دارند

محفوظ حق باشند

خداوند پدرشان استاد سرخی بزرگ را که از شاعران بنام تبریز بودن بیامرزد

یادش گرامی