دلگیرم...

می دانم شعرهایم ایراد زیاد دارند....

پس لطفا نقد کنید!....

دلگیر شدم از این زمانه

فارغ زمی و جام و ترانه

دلگیر شدم از آن چه در من

چون تار تنید بی بهانه

دلگیر شدم از آن غمی که

چون رفت به خانه کرد خانه

دلگیر شدم از آن کسی که

بگذاشت مرا درین میانه

من دل به خدای خود نبستم

زین بیش چه باشد احمقانه؟

دلگیر شدم از این دل خود

این دل که شکست متاسفانه

این دل که شده است تکه ی سنگ

این سنگ شکست در این زمانه

دلگیر شدم از ان چه در ذهن

هی گویدم:اَه، چه ابلحانه!

این ذهن که بود دشمنش دل

آن دل که ببود چون ترانه

این ذهن خموش گشت زان پس

این دل چو بدید آسفانه

چون کوه شده ست محکم و سخت

دیگر نبود چنان ترانه

من دل به خدای خود نبستم

زین بیش چه باشد احمقانه؟

باز آی دلم،دلم گرفته است

زین سنگی تو چه صادقانه!

چون دل به خدای خود ببستی

زنهار دلت هم عاشقانه

خواهد که پرستد آن خدا را

تا دل بشود همین ترانه!

فروردین دخت  4شهریور92