دیشب دوباره امده بودی به خواب من

دیشب دوباره امده بودی به خواب من خوابم چه مضطرب شده از التهاب من لبخند بود بر لبت اما دریغ باز صدها سئوال بود و ندادی جواب من گفتم به خواب هم به تو هرگز نمی رسم اشکم سترد بوسه ی تو شد خطاب من گفتم نکاه کن به شبانم چه بی کسند ساقی شدی که خویش بریزی شراب من چشمان تو جام بود و نگاهت چو باده ای تو لحظه لحظه خرابتری از خراب من آغوش خود گشودی و دیدم که می روی باز هم کوچه بود و درخت و غراب من چشمان گشودم و دیدم که در خیال بالش نشسته اشک بریزد به خواب من