چهارشنبه ۳ بهمن
اشعار دفتر شعرِ دفتر غزل شاعر هوشنگ احمدی
|
|
امشب برای دل چه بیابم بهانه ای
من با کدام دل بسرایم ترانه ای
تا بند بند من زچه از هم گسسته است
|
|
|
|
|
ان لحظه ها که خون به رویش خضاب بود
کارش حسین عشق و رهش انتخاب بود
پیچیده بود عطر محمد (ص) به
|
|
|
|
|
سپرده خاطر زلفت دوباره بر بادم
میان شب که غزل امدش به فریادم
|
|
|
|
|
ای آسمان ای مه ای یار دیرینم دردی به دل دارم بی ماه غمگینم
|
|
|
|
|
دیشب دوباره باز امده بودی به خواب من
خوابم چه مضطرب شده از التهاب من
لبخند بود بر لبت اما د
|
|
|
|
|
بر جوی اشک من به تماشا نشسته ای
با اشک چشم گشته و با ما نشسته ای
|
|
|
|
|
لختی بخندم تا همه دنیا بخندد
دنیا زمین و اسمان با ما بخندد
|
|
|
|
|
برده از یادش محبت باز انسانها عجب
دشمنی را پیشه ی خود ساختند انها عجب
|
|
|
|
|
امشب پر از دردم پر از سوز نهانم
امشب غزل رودی بزن نایی بخوانم
|
|
|
|
|
چون غزل هیچ کسی پای مرا بند نکرد
هیچ کس شهد لبی داده لبم قند نکرد
|
|
|
|
|
یک روز هم شعر مرا با آه می خوانند
هر بیت بیتش با غمی جا
|
|
|
|
|
آمده ام باز چه میرانیم اشک نبینی و پشیمانیم ؟! راضیم اکنون به رضای تو من میل تو
|
|
|