در هوای 14 سالگی!

از همه دنیا گذشتم، قلب او با دیــــــگری بود عهد و پیمان را رهاکرد،پیشه اش بازیگری بود حلقه ای برگردن من...حلقه ای بردست یارم دار زد لبخند من را ...دور شد از روزگـــــــارم گفتم از یادت نکاهم ، تو نگو "یادت فراموش" گفت برق چشمهایت در نگاهم گشته خاموش ای خدا "از عشق سرشار" تو چرا دل آفریدی؟ یا چرا نقش جدایی بر دلی عاشق کشیدی؟ رفته اما خاطراتش بی هوا در خاطرم هست میشوم نقاش روزی،میکشم"از زندگی دست" پ.ن: هرچند در 14 سالگی نوشتم ولی خواهش میکنم ایراداتم رو گوش زد کنید! حتی به اندازه یک واژه از وقتتان...