چهارشنبه ۵ دی
اشعار دفتر شعرِ شاعر
|
|
رقص آتش در میــــــــان ملکــــــوت
بر زمیـــن سایه س�
|
|
|
|
|
از همه دنیا گذشتم، قلب او با دیــــــگری بود
عهد و پیمان را رهاکرد،پیشه اش بازیگری بود
|
|
|
|
|
بتاب! بی حضور تــــــو سپیده دم نمیـــــزند
کسی سری به قلب من به غیرغم نمیــزند
ستــار
|
|
|
|
|
من در پی تـــــــــو بودم و گفتند که نیست
گفتم که همین جاست سمرقند که نیست
زانـــــو زدم از بس
|
|
|
|
|
می ايستم همچون درختی پشت نامت
تا ريشه ام در خاك تـــــــــو ماوا گرفته
از شرق تا غرب
|
|
|
|
|
امشب دوباره هوایت افتــــــــــــاده بر سرم
جـــــــــا مانده عطر حضورت در ذهن بسترم
می خوابم
|
|
|
|
|
دریــا شدم طوفـــــــان شدی
آتــــش شدم بــــــاران شدی
خندیــــــدی و خنـدان شـــدم
|
|
|
|
|
از فراقت حيرانيـــــم ای عزيـــــــــز زندانی
جامه ای صبـــا را ده بس نيست پريشانی؟
گر
|
|
|
|
|
نذر کردی و غمت فریــــــــــــاد شد
تــــــا که آه از سیـــــنه ات آزاد شد
رقص میــکرد
|
|
|
|
|
پشت سر تـــــــــــو آب نخواهم ریخت
سیل است که جاری ست ز چشمـــانم
دنیای تــــــــــو
|
|
|
|
|
باران ببـــار ،اما بدان اينجا صفــــــــا را می کشند
|
|
|
|
|
ای آسمــــــــــــان نقره فـام من نگـاهم کن
بی سایبان چشم تــــــــــــو هیچم،پر از دردم
|
|
|