درنقاب

تا به كی درسايه بينم آفتاب
تا به كی مهتاب بينم درنقاب
تابه كی درحسرت ديداردوست
ديده پرخون دل مقام اضطراب
اينهمه چشم انتظاری تابه چند
تا كجا از ما طلب زو اجتناب
جان ما برلب رسيد و يارما
همچنان اصراردارد برحجاب
ای دلآرام ای پری رو رحم كن
رحمتی ما را مهل در التهاب
چشم يعقوبی زهجرت شدسپيد
يوسفا وقتست برداری نقاب
عاقبت آصف زغم جان ميدهد
بيم آن دارد نباشد در ركاب
كاش می شد تا ببيند دست تو
با سر انگشتی زخون او خضاب

درودتان جناب آصف عزیز
بسیار زیباااااااااااااا و دلنشین