"روزی که عشق از چشم هایت وام کردم
خود را به چـــــــــشم عالمی بد نام کردم"
بعد از تو هرگــــــز دل به مهـــرویی ندادم
حتی ازآن روزی که عشـــــقت وام کــردم
از بس تو زیبـــــایی غزال شوخ چشـــــمم
گرگ خیـــــــــــــالاتم برایت رام کــــــــــردم
من می دویدم در بیـــــــــــــابان خیـــــــــالم
چون سایه ات را با خودم همـــــــــــگام کردم
هم میوه ی ممنـــوع بودی ، هم مــــــــرادم
من خویش را با شــــــور عشــقت خام کردم
آن روز رفت و ســــــالها پی در پی اش رفت
عمـــــــــــــرم هدر با چند و چون ارقام کردم
در خــــــــــــــاطرم چون ماهتاب پشت ابری
با این توهـــــــم خـــــویش را آرام کــــــردم
آن لحظه من گــورم به دست خویش کنــدم
آن شب که رویم سرخ چون بهــــــــرام کردم
بن بست خوشبختی عجـــب تاریک و بد بود
در کــــــــــــــــوچه ی رویا ترا ایهام کـــــردم
اینجا ســـــــــــراغم را بگـــــــیر از رنج دوری
نا دیدنت را با غــــــــمم ادغـــــــــــام کردم
آغاز میـــــــــلادم طلــــــــــــــوع دیده ات بود
افســــــــــــانه ی عشقت چنین اتمام کردم.
09 - مرداد - 92 ==================