دوشنبه ۳ دی
سوم مرداد سالگرد رحلت اوست(مادر بزرگم که استادم بود) شعری از علی عبداللهی
از دفتر غروبِ دهکده نوع شعر نیمائی
ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۲ مرداد ۱۳۹۲ ۱۷:۰۹ شماره ثبت ۱۵۸۴۹
بازدید : ۸۲۱ | نظرات : ۲۵
|
آخرین اشعار ناب علی عبداللهی
|
ردِ پایم را باد
برد تا کوچِ درخت
من پیِ دیدنِ خود
رفته بودم
سرِحوض
و به ماهی هایِ بی خبر از دریا
نامه دادم از آن بارانی
که افق می آرد
پسِ اندیشه ی باد
و غزل هایِ مرا می غرد
ماهیِ حوض غریبانه به من می خندد
و من آرام تر از باغچه ام
دلِ من صید شدست با باران
ابر این خانه مرا می دزدد
و کمی بالاتر
سرِ جالیز کسی
سبزترین خاطره را می خواند
دستِ ماهی دستم
من پیِ کوچه ی دریا جاری
چه کسی خواهد خواند
غزلِ رفتنِ من
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.