يکشنبه ۲ دی
|
دفاتر شعر محبوبه زیدی (ماه پوپک)
آخرین اشعار ناب محبوبه زیدی (ماه پوپک)
|
آن قدر طولانی میشود
قصیده ی تنت
که دیگر
هیچ واژ ه ای
مرا به ستایش دستهای تو نمیبرد...
با لب هایت
که هیچ وقت خدا
بخیل نبودند..
وقتی راه به دزد نداده ام
که از چشمت بپرد
و بالا بیاید از تنم...
که بسته ام
به دلتنگی ها
های
کبوترت که دستهایم را به باد داد
که من همیشه می چیدم
خشخاش چشمت را
وقتی ساز می نوازد شعرت
در سردابه های سرم..
که روز م خیال تو باشد
وشب بر پلنگ های باران زده ات
چنگ بزنم
ماه واژه هایم را..
که از نگاه تو کوتاه افتاده ام
وامروز از آخرین مراسم تدفین شعرم
باز گشته ام..
واژه شکسته بر دوش من
که من
کنار هرچه دوستت دارم
تمام میشوم
وقت وبی وقت خدا...
وخونم را به بهانه ی خیانتی که ندیده ام برتو
لای این همه کاغذ مینویسم...
خواب نمیزند به چشم بی توام
در این عکس
که نیمه ی دریایی من وتوست
که فریاد میکشد
غرق میشود...
اشک امان از شعر بریده است
و ماه من
دارد غرق میشود
در این شعر
در این عکس ..
در این شب..
با سپاس از تک تک اعضای محترم وادیب ودوست داشتنی شعر ناب وبا قدر دانی از زحمات بی دریغ جناب استاد فکری گران سنگ و ارزشمند..
همه ی دوستان را با ارادت و احترام به خوانش داستان بلند جنگ دعوت میکنم..امید که بتوانم به صورت سریالی در پست های متناوب ارائه نمایم..
رمضان ماه شعر وشهود بر همه ی ما مبارک باد..
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.