زهی ذاتت نهان از آن نهان، است ماسوا پیدا
بِحارِ خلقتت را موج پیدا قعر ناپیدا
بلند و پستِ عالم شاهدِ فیضِ وجودت است
که بیهوده نشد خلق از عدم ارض و سما پیدا
کمالِ قدرتت اظهار حکمت تا کند کرده
زِگَردِ تیره ها آیینه ی گیتی نما پیدا
دمادم گیرد عکس از قهرولطفت مِرأَتِ عالم
برآن ظاهر کند گاهی کدورت گه صفا پیدا
گهی در خاک کرده حکمتت صد مه لقا پنهان
گهی صُنعت کند از خاک هزاران مه لقا پیدا
به اهل عالمین تا سرِّ علمت را کند اظهار
که کرده حکمتت در جمعِ کفّار انبیا پیدا
نشانِ شفقتت کرده هویدایی برای شکر
زِ طبعِ تیره ی شاعر کلامِ جانفزا پیدا
(۱۹۲/۱۴۰۳/۰۸/۰۳)
"ترجمه فارسی شعر فضولی"
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
زهی ذاﺗﻴﻦ ﻧﻬﺎن و اۏل ﻧﻬﺎﻧﺪان ﻣﺎﺳﻮا ﭘﻴﺪا،
ﺑﺤﺎر ﺻُﻨﻌﻮﻧﻪ اﻣﻮاج ﭘﻴﺪا، ﻗﻌﺮ ﻧﺎﭘﻴﺪا.
ﺑﻠﻨﺪ و ﭘﺴﺖ ﻋﺎﻟﻢ، ﺷﺎهدِ ﻓﻴﺾ وﺟﻮدوﻧﺪور،
دڲیل ﺑﻴﻬﻮدﻩ اۏﻟﻤﺎق، ﻳۏخ اﻳﮑﻦ ارض و ﺳﻤﺎ ﭘﻴﺪا.
ﮐﻤﺎل ﻗﺪرﺗﻴﻦ اﻇﻬﺎر ﺣﮑﻤﺖ ﻗﯧﻠﻤﺎﻏﺎ، اﺋﺘﻤﻴﺶ،
ﻏﺒﺎر ﺗﻴﺮﻩدن ﺁﻳﻴﻨﻪﯼ ﮔﻴﺘﯽﻧﻤﺎ ﭘﻴﺪا.
دﻣﺎدم ﻋﮑﺲ ﺁﻟﯧﺮ ﻣﺮﺁت ﻋﺎﻟﻢ ﻗﻬﺮ و ﻟﻄﻔﯚﻧﺪن،
ﺁﻧﯧﻨﭽﯚن ﮔﻪ ﮐﺪورت ﻇﺎهر اﺋﻴﻠﻪر، ﮔﻪ ﺻﻔﺎ پیدا.
ﮔﻬﯽ ﺗۏﭘﺮاﻏﺎ اﺋﻴﻠﻪر ﺣﮑﻤﺘﻴﻦ ﺑﻴﻦ ﻣﻪﻟﻘﺎ ﭘﻨﻬﺎن،
ﮔﻬﯽ ﺻُﻨﻌﻮن ﻗﯧﻠﯧﺮ ﺗۏﭘﺮاﻗﺪان ﺑﻴﻦ ﻣﻪﻟﻘﺎ ﭘﻴﺪا.
ﺟﻬﺎن اهلینه ﺗﺎ اَﺳﺮار ﻋﻠﻤﻴﻦ ﻗﺎﻟﻤﺎﻳﺎ ﻣﺨﻔﯽ،
ﻗﯧﻠﯧﺒﺪﯦﺮ ﺣﮑﻤﺘﻴﻦ ﮐﻔّﺎر اﻳﭽﻴﻨﺪﻩ اﻧﺒﻴﺎ ﭘﻴﺪا.
ﻧﺸﺎن ﺷﻔﻘﺘﻴﻦدﻳﺮ ﮐﻴﻢ اۏﻟﻮر اﻇﻬﺎر ﺣﻤﺪﻳﭽﯚن،
ﻓﻀﻮﻟﻲ ﺗﻴﺮﻩ ﻃﺒﻌﻴﻨﺪن ﮐﻼم ﺟﺎﻧﻔﺰا ﭘﻴﺪا.
درود برشما جناب عبداالله پور
بسیارزیبا بود