ماه خوبِ لاله های واژگون اردیبهشت
دشت از آرایشِ زیبای آنها شد بهشت
ریشه اش در فصل سرما سازگار و پرتوان
چون بهار آید رُخش با عشوه میگردد عیان
هر قدم یک لاله ی زیبا و خوش روی بهار
قد کشیده ناز دانه ، شاد و شیدا بی قرار
بر سرش یک تاج سبز و صورتش رنگِ انار
دشت مغرورش شده از این همه فر و وقار
جایگاهش پای زاگرس ، دامنِ کوه بلند
با اصالت جلوه ای شاهانه دارد بی گزند
چشم ها را خیره کرده تحفه ی اردیبهشت
میشود در وصف او پرونده ای زیبا نوشت
واژگون ، تندیسش اما یک نماد قدرت است
سایه ساری با صلابت دور از هر ذلّت است
دشت از زیباییِ آلاله ها آکنده است
چشم خورشید از قشنگی های او تابنده است
آسمانِ آبی از جاه و جلالش کامل است
قابی از زیباییِ صلح جهان را حامل است
اقتدار بختیاری ، اعتبار زردکوه
می کشم قد زیر چترِ آستانش با شکوه
با خودش یک حال و احوال نکو می آورد
گرد غم از روی دشت و هر کویری می برد
قدمتی دارد جهانی از زمین تا کهکشان
می دهم هرساله این گنج مقدس را نشان
"پونه"های دشت رقصان میشوند از این شکوه
در کنار جویبار و مخملِ مواجِ کوه
افسانه_احمدی_پونه
─┅─═ঊঈ🍃🌸🍃ঊঈ═─┅─
بسیار زیبا و شورانگیز بود
در وصف لاله های واژگون
نماد شهدای مدافع وطن