هرنفسی کی بوغازوندان آشیر
بیر قدم أُلمک لیگه یاخین لاشیر
سایمالی دیر هر نه کی دنیاده وار
تِئز سوویشار هِی سایینان قورتارار
هر نه کی کونلوندا وارون انتظار
دورِ زمانِیله اُ گلمیش چاتار
بیر بیره اوخشار اولا گر حادثه
اوّلینن آخِری مُقایسه
⚘
قصرین ایچیندیدی کی یارِ امام
معاویه گوردی اونی در قصرِ شام
سویلدی ای مومن والا سِیَر
حالِ علیدن منه وِئر بیر خبر
سویلدی بو حالی دِئییم من نِئجه
چون کی قارا پرده نی سالمیش گِئجه
اول شَهِ محرابدا گوردیم غمین
دوتموشیدی بیر الیله سَقَّلین
مِثلِ ایلان چالمیش کس سیزلاییر
حُزنیله چوخ آغلاییر و صیدقاییر
سویلری دنیایه بِئله سوز امام
مندن اوزاق اولگیلا سن ای حرام
مین بزک ایلیرسن اوزون ای دَنی
تا کی سالان اشتیاقا سن منی
هرگز چاتماز سنه بیرجه زمان
تا اورگیم ایچره اِئدن سن مکان
یوخ بو سوز هیهات و هیهات قان
آللادا بیلمزسن هیچ وقت اینان
اوزگسینی گئتگینن آللات گئنه
احتیاجیم یوخ منیم هیچ وقت سنه
من سه طلاق ایله میشم سن دولی
بیرجه قَئییت مک لیگیوین یوخ یولی
سنده یاشایش ایلمه قیسّادیر
ارزشون آز آرزولارون بیجادیر
آه کی کم توشه قیامت هاچاخ!
آه اوزون یولدی کی منزل ایراخ
(۱۷۸/۷۴.۷۵.۷۶.۷۷/۱۴۰۳/۰۶/۲۹)
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
انسان بانفسی که میکشد قدمی به سوی مرگ میرود
هر چیز که شمردنی است پایان می پذیرد
و هر چه را که انتظار می کشیدی خواهد رسید
حوادث اگر همانند یکدیگر بودند
آخرین را با آغازین مقایسه و ارزیابی می کنند
⚘
و در خبر ضرار پسر ضمره ضبابى است كه چون بر معاويه در آمد و معاويه وى را از امير المؤمنين (عليه السلام) پرسيد، گفت: گواهم كه او را در حالى ديدم كه شب پردههاى خود را افكنده بود، و او در محراب خويش بر پا ايستاده، محاسن را به دست گرفته چون مار گزيده به خود مىپيچيد و چون اندوهگينى مىگريست و می گفت
اى دنيا!! اى دنياى حرام! از من دور شو، آيا براى من خودنمايى مىكنى؟ يا شيفتۀ من شدهاى تا روزى در دل من جاى گيرى؟ هرگز مبادا غير مرا بفريب، كه مرا در تو هيچ نيازى نيست
تو را سه طلاقه كردهام، تا باز گشتى نباشد، دوران زندگانى تو كوتاه، ارزش تو اندك، و آرزوى تو پست است
آه از توشۀ اندك، و درازى راه، و دورى منزل، و عظمت روز قيامت
موفق باشید