دنیا را نمیخواهم مگر باتو

درود بر شما برادر عزیز و گرانقدر. سروده شما را خواندم و لذت بردم. فقط چند نکته به نظرم رسید که قصد دارم با شما در میان بگذارم:به نظر بنده حقیر، شعر شما از نظر عاطفه و احساس کامل است و می تواند مخاطب را از ابتدا تا انتها با خود همراه کند و او را تحت تاثیر قرار دهد و این بزرگترین نکته مثبت ونقطه قوت کار شماست. اما بزرگترین ضعف یا بهتر است بگویم نکته ای که در شعر شما رعایت نشده است، موضوع وزن عروضی است. شعر شما در قالب غزل سروده شده و انتخاب قوافی درست وبدون اشکال است.ردیف\\"با تو\\" نیز ردیف خوبی است و بر بار و غنای عاطفی شعر می افزاید.اما آن چه در اینجا مورد بحث است، وزن شعر شماست. در صورت سلامت کامل وزن شعر،احتمالا تمام ابیات این غزل می بایست بر وزن\\\\\\" مفعول مفاعلن مفاعیلن\\\\\\"و یا \\\\\\"مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن\\\\\\" (بسته به انتخاب شما) سروده می شد. اما این شعر بین این دو وزن سرگردان است و حتی در بسیاری از ابیات از این دو وزن نیز عدول می کند. نکته دیگر توجه به کاربرد کلمات است. استفاده از کلمه \\\\\\"ماله\\\\\\"که به اشتباه با \\\\\\"ه\\\\\\" نوشته شده، ضمن اینکه کاربردی کاملا عامیانه است.و در نهایت لازم است به بحث بررسی محتوایی بپردازیم.در بیت دوم مقصود از مصراع دوم دقیقا چیست؟ عشق از من بگیر و آن ثمر باتو؟؟در ابیات دیگر نمونه های بسیاری از این تعقیدها را می توان مشاهده کرد. اگر چه که از این نکته نیز نباید غافل شد که تلمیحات خوبی را نیز در این غزل به کار برده اید(آدم و حوا، شیرین و فرهاد، موتیف ادبی شمع و پروانه و...)
توصیه بنده حقیر به شما تسلط هر چه بهتر و بیشتر بر وزن و
قافیه و مطالعه در آثار قدما و بزرگان شعر است. موفق و پیروز باشید