ای خمینی (ره)
تو رفتی و با رفتنت ، امیدم ورفته به بـــــــــــاد
گل گفتی و گل گفتنت ، تو خاطراتم زنده یـــــاد
بی تو غریبم ای قمر کو زندگی کو یارِ مــــــــن
ای دلربا ای بت شکن ، میزان حکمی عدل و داد
***
بی تو آواره شدم ، بی تو دل پاره شدم
شوقِ دیدن آرزوم ، رفتی بیچاره شدم
***
پس چرا رفتی همیشه ، ای چراغم در ســــفر
بی تو مهدی دیر کرده ، ای امیدِ منتظــــــر
سینه ها با سوز و آهش ، می کشد دردِ ظهور
شیعه با پرچمِ عدلش ، پیش رفته در خطــر
***
هموطن گلگون کفن ، گلِ یاس و یاسمن
با علی پیمان ببند ، لباسِ رزمُ نکـــــن
***
ای دلیرِ سر شناسم ، زود رفتی از دیــــار
سرورم آماده هستم ، توی دشت و لاله زار
بیعتم عهدم وفایم سندی بر گردنــــم
شاهدم ابنِ مظاهر پیرشدم در کــارزار
***
با ولایت زنده ام ، عدل و مهرش خوانده ام
حافظِ اسلام و دین ، در لوایش مانــده ام
***
ای خمینی ، ای سفیرِ راهِ حق در آسمـــان
زاد روزت یاد کرده ، از فروزت در جهــــان
عاشقانِ نوحه خوانت ، سینه ها تر کرده اند
با غروبِ روحِ پاکت ، اشک بارند مومنـــان
***
بارگاهت شاهده ، یاورم فرمان بــــده
یادته روزای دور ، جبهه ها غوغا شده
***
جاسم ثعلبی (حسّانی) 14/03/1392