کپی برابر با اصل...

و چه موضوع تامل‌برانگیزی
راستش از صبح میخخخ شعرتون شدم...🙈
و به غم و اندوه عظیمی دچار...🙈

تصمیم گرفتم برای زیباتر شدن و تأثیرگذارتر شدن شعرتون کاستی‌هاشو گوشزد کنم...
ولی به حدی ناخواسته در ویرایش دخل و تصرف کردم که شعر جداگانه‌ای از آب در اومد...🙈
و کمی تا قسمتی هم موضوع تغییر کرد...
این شد که
با الهام گرفتن از موضوع شعر زیباتون اگر بشود اسمش را شعر گذاشت، شعری نوشتم...🙈
که هر وقت ویرایش تمام شد، با کسب اجازه از شما پست خواهم کرد.🙈

در کل ایده‌ی شعرتون جالب و غم‌انگیزه...
اگر باد در اون شرایط نامه اعمال منو می‌برد، یه بوس براش می‌فرستادم و دو دستی بقیه شم بهش می‌دادم تا با خودش ببره...
پس که سیاههه و همون لحظه میگم آخیش... خوب شد که کپی برابر اصل نداشت...🤭
از شوخی که بگذریم...
سخن از قیامت خوش‌تر است...

یه نمونه از ویرایشی که در نظر داشتم بهتون بگم... البته که جسارت منو به بزرگمنشی خودتون می‌بخشید...

صدای همهمه می‌آید
آشنایی نمی‌بینم

تنها آشنایم
تن خسته و سواد نم‌کشیده‌ام است
که پلاک‌ها را می‌خواند...


یا در جای دیگر...(یک «روز»حذف شود)

هنوز خبری نیست
فقط یک روز
از قیامت گذشته است

و یا در قسمت گاری... اینگونه بیان شود...

پرونده‌ای را دیدم
روی گاری
اعمال ِ رنگینش را مرتب می‌کرد...


و و و...

درود بر جناب فریادی ارجمند
از ته قلبم دوستش داشتم... جدی میگم... و باعث شد کمی در مورد قیامت تحقیق کنم...
از صبح حالم به شدت بد شده و احساس پوچی بدی می‌کنم...
اینجاست که مفهوم شعر تاثیرگذارو می‌فهمم...
خدا خیرتون بده و حفظتون کنه...
در پناه امن نور و عشق الهی باشید

درود بزرگوار
جالب و زیباست

درود بر جناب فریادی عزیز..
زیبااااست..

درود بیکران
زیباست


من اگر خدا بخواد
پرونده ای اعمالم را توی همین دنیا
دو دستی می چسبم که کسی نتونه از دستم در بیاره
و بخواد یه دستی پس بده

درود بر شاعر عزیز
زیبا سرودید
دستمریزاد

و درود بر شاهزاده خانم

قبول باشه

درود. خیلی مضمون جالبی‌ست. شاعر آنچنان روی گمنامی و بی آشنایی و بی کسی خودش تاکید می‌کند که حتی در قیامت هم پرونده اش بر باد رفته و گم می‌شود! ایده بسیار جالبی بود👌👌👌👌

درود بر دانیال نازنین
لب مریزاد
و نبض قلب و قلم تان همواره در تپش

البته بنده تجربه ی سپیدسرایی ندارم
معمولا در مورد سپید نظری نمیدهم . منتها یکسری اشتراکات فرمی بین نیمایی و سپید هست . با این تفاوت که فرم نیمایی از عروض تبعیت می کند ولی فرم سپید خیر . ولی در خود فرم و شاخصه های فرمی اشتراک دارند . یا بهتر است بگوییم که شعر سپید , تنپوش فرمی نیمایی را به تن دارد . چرا؟ چون شاملو شاگر مستقیم و خانه زاد نیمایوشیج بود و در ابتدا نیمایی سرا بود و سپس با کنار گذاشتن عروض , تنپوش فرمی نیمایی را تا جایی که برایش امکان داشت حفظ کرد . و پیروان او بیشتر از خود شاملو متمایل به تنپوش فرمی نیمایی در اشعار سپیدشان شدند .

به کامنت شاهزاده خانم دقت کنید
سعی کرده است با رعایت کردن اصل تفکیک بند , سروده ی شما را بند به بند و با رعایت فاصله ی بین بندها و با حذف برخی واژه ها که ضرورتی برای حضورشان احساس نمی شود . آن تنپوش فرمی را به معرض نمایش بگذارد .

مهم نیست که سپید ما بلند هست یا کوتاه
مهم مدیریت بندهاست
هر بند باید در نهایت ایجاز سروده شود . ( یعنی واژه های اضافی که تاثیری در تصویرسازی و مفهوم پردازی ندارند حذف بشوند )

سپید ما , می تواند یک سپید طولانی باشد . ولی ایجاز , در تک تک بندهایش رعایت شده باشد .

و نکته ی مهم تر اینکه
وقتی ما شعرمان را بند به بند می سراییم . مدیریت هر بند هم بهتر صورت می گیرد . تا اینکه شعر ما تعدادی مصراع کوتاه و بلند زیر هم نوشته شده باشد و در آن ممشخص نباشد هر بند از کجا شروع شده و در کجا تمام شده .

هر بند , حکم یک سکانس تصویری را دارد
یک فیلم خوب , حاصل سکانس های خوب مدیریت شده از لحاظ صدا و تصویر و دکوراسیون و فضا و دیالوگ است . و این سکانس ها هستند که پلان ها را می سازند و و پلان ها یک فیلم ناب را

در سپید و در نیمایی ( بند ) واحد سرایش است
بند , چیزی مثل همان سکانس در تولید فیلم است .

البته این سایت بعد از تایید اشعار , فاصله ی بین بندها را حذف می کند . که امیدوارم مدیران سایت فکری به حال این موضوع بکنند .

اینها , نکته هایی بود که احساس کردم باید نوشته بشوند

برایتان آرزوی موفقیت و سربلندی دارم

سلام و درود خدمت شما استاد گرامی

ممنون از گوشزد های مفید شما..از نقد آموزنده شما استفاده کردم.تشکر که وقت گداشتید.کاش صفحه سبز نقد را می گوید تا بیشتر دوستان از نقد آموزنده شما استفاده می گردند.
در هر صورت بازم از سما ممنون

سلامت باشید و شاد