رعشه

سلام استادبانو لیلاجان

چه قلم مهارت بیانی دارید مرحبا

تصویرسازی هم عالی بود و نکته‌پرداز
رئالی تلخ و اجتماعی ای دادبیدادچقدررر غمگین😔

امیدوارم که فقط و فقط شعری دغدغه‌مندبوده باشد و بس

و بلا از شما همواره بدورررر


بشکند دستِ ستم‌پیشه ی نافَهم خدایااا


لعنت الله علی قوم الظالمین


سلامت و دلشادباشید درپناه امن الله

لامذهب حس غممممم چیکار می‌کنه با قلم‌های توانمند...
شما کارتون خیلی درستععع... بی‌بروبرگرددد
بی‌نظیر بود خانومم بی‌نظیر...
خدا حفظتون کنههه
درود بر شما
روز پر خیر و برکتی داشته باشید

بسیار زیبا و دلنشین بود

درود بانو
جالبه
موفق باشید

باعرض ارادت
قلمتان همیشه جاودان بادا
همیشه سربلند وبرقرار باشید
هزاران درود

درود بیکران
به به
چه شکوه با عظمتی!

لبخند ِمن چرکین و الکل می شود دردم
باید ببندم زخم ِ باز ِ چهره ی ِ زردم
با مشت هایش کوک ِ محکم می زند ، مَردم

من هر چه می گویم مَزن ، اصلا نمی فهمد


مرحبا

زخم ِ باز ِ چهره ی زردم


استعاره از دهان
چقدر زیباست

در گور ِتختم می نشینی بغض ِ لاکردار
ای بی مروّت اندکی دست از سرم بردار
با گریه هایم ، ناگهان ، شب می شود بیدار

باور بکن من را کسی جز « من » نمی فهمد . .

سلام خانم اسدی. شعرتان به معنی واقعی کلمه احساسی زیبا و «زنانه» بود. شما شاعر مادرزاد هستید. واقعا از خواندن شعر شما از عمق جان غم درون آن را حس کردم. جز تحسین مهارت شما و دعا برای بهتر شدن ناراحتی‌های شما کاری از دستم بر نمی‌آید. شعر شما را ثبت می‌کنم در لیست اشعار مورد علاقه‌ام👌👌👌👌

سلام ودرود برشما شاعرگرانقدر
بسیار بسیار عالی بود وزیبا