سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

يکشنبه 24 فروردين 1404
    15 شوال 1446
      Sunday 13 Apr 2025

        حمایت از شعرناب

        شعرناب

        با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

        زنان به خوبی مردان می توانند اسرار را حفظ كنند، ولی به یكدیگر می گویند تا در حفظ آن شریك باشند. داستایوسکی

        يکشنبه ۲۴ فروردين

        کــــــاتوزا

        شعری از

        سیده نسترن طالب زاده

        از دفتر شیواتیر(دلنوشته) نوع شعر سپید

        ارسال شده در تاریخ شنبه ۶ مرداد ۱۴۰۳ ۰۱:۵۵ شماره ثبت ۱۳۱۵۲۱
          بازدید : ۱۰۶۱   |    نظرات : ۰

        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه

        کاتوزای کوچکی ام
        روییده ،
        بر کهکشان سجاده های می، 
        هر تابستان
        خلخال خورشیدانه ی ساقهایم
        .
        .
        .
        مرا ببوس! 
        که روشناک تو ام
        با تور_پیراهنی  شِکرافرین، شیدااا
        به اشارت انگشتانم، سنگ
        ابرتار مهربانی جاویدستـــــــ
         
        از من نهراس!
        پلنگِ کوهستان های ِجنگلْ نشسته
        من کرشمه ی نیلیای آسمانم
        رام و یگانه رنگ،
        اژدهای مقدسی هستم، زیبااا
        که خون  معرکه گردانان هیچ ،
          در کام می ریزم..

        نگاه کن!
        که شب خسته چگونه باز می آید
        عریان ْ تن و زنگارین؟! 
        آنگاهی که پنجه ی نازکم
        در دستهای گرم تو تنهاست... 

        و دوباره 
        تو
        پرهای قرقاولی
        بر گیسوان ختن خیزم،
        از پی شکار نیمروز!!
        بر تختی از طاووس
        میبوسمت،
        در خیال
        و رویا..
        در خیال و رویااا.. 
        _و 
        «رؤیا» 

        تنها واژه ایست که
        دویدن میخواهد!
        سوختن!
         ساااختن!...
         _
         


        .
        .

        یگانه ی یاقوت فشان بوسه ی صبح ام،
        و عشق، جستار جرقه ی نامیست، بلند.... 
        زرشن اصیل فصل نوشانوشم، 
        آرااام بر دلم گذر کن، 
        که ازین کوزه ی فیروزه
        جز عطر  نمی تراود، جانااا
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        1