عشق

شعری زیبا با ردیفی قشنگ و موثر! اما نکاتی هست که اگر عنایت کنید شعر قشنگ‌تر هم می‌شود. وزن این شعر، وزن مشهور «مفعولُ مفاعیلُ مفاعیلُ فعولن»(_ _ ل ل _ _ ل ل _ _ ل ل _ _) است (از ترتیب هجاها مشخص است که این وزن «تقارن آینه‌ای» یا «انعکاسی» دارد که توجه به این موضوع در استفاده از موسیقی شعر می‌تواند مفید باشد). حالا چه اشکالات وزنی در شعر شما وجود دارد؟ این موارد:
(۱)بیت اول مصراع دوم: بین «سوزد» و «پروانه عشق»جای دو هجای کوتاه خالی است.
(۲) ایراد قبلی دقیقا به مصراع دوم بیت دوم هم وارد است.
(۳) بیت چهارم مصراع دوم: بین «که» و «ویرانه» جای یک هجای کوتاه خالی است
(۴) در بیت آخر مصراع دوم اگر بگویید: «آن یار که میگفت [که] دیوانهٔ عشق است» هم وزن صحیح تر است هم از نظر دستور.
(۵) بیت ششم مصراع اول بین «که» و «دردانه» هم جای یک هجای کوتاه خالیست.
اما ایرادات نحوی:
(۱) در مصراع «گر هجر مرا می‌کشد اما گله‌ای نیست» اشکال آوردن «گر» و «اما» با هم است. یا باید گفت «گر هجر مرا میکشد، گله‌ای نیست» یا باید گفت «هجر مرا می‌کشد اما گله‌ای نیست» اما آوردن هر دو (گر، اما) به شکل همزمان صحیح نیست. برای درست شدن وزن هم مثلا میتوان مصراع را اینگونه بازنویسی کرد: «هجران که مرا می‌کشد اما گله‌ای نیست» یا «هجرانِ تواَم می‌کشد اما گله‌ای نیست» (که ترجیح من با دومی است ولی میتوانید خودتان هر جور که پسندیدید بازنویسی کنید).
(۲) «عیبش نکنیدش» صحیح نیست! یا باید گفت «عیب نکنیدش» یا «عیبش نکنید» اما دو بار آوردن ضمیر متصل به این شکل درست نیست. مثلا می‌توانید بگویید «عیبی نکنیدش».

یک نکته مهم و حاشیه‌ای که من از آقای فرجی (غزلسرا) شنیدم و کاملا کلی است و نقد به شعر شما نیست. زمانی که ردیف طولانی است بهتر است از قوافی راحت و پرتعداد استفاده کرد (مثل مختوم به «ا» یا «ان» یا «انه» و...) که شما نیز چنین کرده‌اید.
ممنون از توجه شما و پوزش بابت طولانی شدن کلام.