گلشن نبوی
ســر زد هـلال غــم ز بیـابـان کربلا
دلـها ملــول شـد ز غمــستان کربلا
آه وفغان جن و بشر هر طرف بلند
در مــاتـــم عظیـــم دلـــیران کربلا
فریاد یاحسـین ز زمین وسما رسد
پیچیده ســوز ماتـــم سلطان کربلا
عطـرعـــــزای زاده طـاها دمد همی
از نکـــهت نســیم گلــســتان کربلا
آوای بلبلان حسینی رسد به گوش
بــا ســوز وآه درغـم جانان کربلا
عشق حسین شعله زند دردل همه
دلـها پـــرد به جانب بستان کربلا
در دشت طف که پای نهادند انبیا
هر یک حـــزین گشته و نــالان کربلا
کرب وبلاست معنی رنج وملال وغم
ذبح عظــیم گشته به عنوان کربلا
آه از دمــی که لشکر اعدا ببست آب
بر روی یاس وسنبل و ریحان کربلا
گلهای گلشن نبــوی در جهـان پست
پرپر شــدنــد روی بیـــابــــان کربلا
بی جرم وبیگناه همه را قتل کرده اند
آن قوم شوم آل حسین، جان کربلا
با تیر حلقِ اصغر شیر خواره را درید
ملعون پست در صف میــــدان کربلا
جســم علی اکبــر او گشته چاک چاک
خون بارد از سحــاب خروشان کربلا
سقــای تشنــگان حــرم را بریـــده اند
دســتان او بــــه نـــزد نیـــستان کربلا
در قتلــــگاه جــدا زقفا شد به تیغ دون
سر از تــن نفــــیس سلیـــــمان کربلا
بر خیمـــه گاه آتـــش کین ظالمان زدند
تاراج گشــــته خیــــمه شاهان کربلا
سرهــا بلنــد بر سر نی تا به شام غم
گشتــند اســــیر آل شجاعان کـــربلا
لعــن خدا هــماره برآن قـوم دون شد
بادا سلام حــق بـــه شهـــیدان کربلا
هرگز مباد از دل ما ســامعا بــرون
حب حســـین شمس فروزان کربلا
یکشنبه ۱۷-۰۴-۱۴۰۳
آیینی بسیار زیبا و با شکوه بود
اجرتان با سقای دشت نینوا