مهمانِ دل

تو، با منِ دلداده‌ی دیوانه، چه کردی؟
با این منِ سرمست ز پیمانه، چه کردی؟

مقصودِ تو ویرانیِ دل بود، و گرنه
شش سال در این کلبه‌ی ویرانه، چه کردی؟

پروانه شدم، شمع شدی، عاقبت امّا
ای آتشِ جانسوز! به پروانه چه کردی؟

مهمانِ عزیزِ دلِ من بودی و افسوس
دیدیم که با صاحبِ این خانه، چه کردی!

ویران شده‌ام در خود و این را تو ندانی
با قهر، به این عاشقِ جانانه، چه کردی!

"بس دام نهادی و بسی دانه فشاندی"
چه بر سرِ دام آمد و با دانه چه کردی؟

"بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند" فروغی بسطامی