گئجه لر

ئیللردی کونول یازماغا  دوندوم شعره
کونلومدکی آتش لره  سوندوم  گئجه شعره

یازدیخجا منیم ظولمتی یاغدیم گینه گوزدن
ایتدور قارا ظولمت سحر اولدوم گئجه شعره

اخشام گونی دونموش هورویوبدور منی درده
بیر قاره خیالی له  دونوردوم گئجه  شعره

کیملر نبیلیر دردیمی  یارب   گئجه لرده
قویما گینه بیر کس یازا دوندوم گئجه شعره

خالقین گوزون اسوده گولرکن یوخو دوتموش
من تازه یاغیب گوز یاشی دوزدوم  گئجه شعره

بیر بایقوش اولوب تک باشا بانلار گئجه درده
بیر من اونا تای درددن اوخوردوم گئجه شعره

کونلوم سئخیلارکن دویولور سینمی درددن
عشق اتشه نعلیم دوشه ،دوزدوم گئجه شعره

#روح_اله_سلیمی_ناحیه‌

ترجمه✍️
سالها قبل بود که ازبی قراری  غم و اندوه قلبم  ، شروع نوشتن به شعر شب ها کردم ،، و تمام اتش ها و سوز دل را با شعر شب خاموش کردم

وقتی از ظلمِ غم و اندوه شروع به شعر می کردم چشم هایم شروع به باریدن می کرد تا تاری و ظلمت شب را ناپدید و برایم چون سحر می کرد

هنگام غروب که خورشید فرو می رفت و هاله ای از درد مرا احاطه می کرد،،با خیالی سیاه و اندوهبار رو به شعر شب ها می کردم

خدای من کیست که بداند چه دردهایی در شب ها داشتم که به شعر کشیدم ،،،الهی مگذار که دیگر کسی چون من  بگوید که از شدت دردها روی به شعر میبرم در شب ها

هنگامی که چشم های مردم در اسودگی خیال و صورتی خندان به خواب می رفت ،،،، من تازه چون باران اشک می. ریختم و شعر شب ها را ردیف می کردم

یکی تنها جغد شب بود که درد و تنهایی اش را ناله می کرد ،،، یکی هم من که مانند جغد دردهایم که در شعر شب ها می خواندم

وقتی از شدت غم و اندوه دل از بی قراری و پریشانی به سینه ام می کوبید ،،، حال دلم چون کسی می شد که برایش جادو و دعا بر نعل نوشته و بر اتش گذاشته باشند ، اما با تمام این در و بی قراری ها با نوشتن شعردر شب ها صبوری می کردم 

تقدیم بر نگاهتان با احترام 🌹🌹🌹🌹