حقوق اندکم ناچیز ِ بختک !
حساب دخل و خرجم جیز ِ بختک !
به سهم برج میلاد تو سوگند
معیشت مشکلش تبعیض ِ بختک
رواج ِ اینهمه تبعیض تا کی !؟
ربا و رانت و زیر میز تا کی !؟
در این اوقات باقی مانده از عمر
زمستانی پر از پاییز تا کی !؟
مگر ما کارمند پیش نیستیم !؟
مگر ما زنده در ته ریش نیستیم !؟
مگر از بدو استخدام تا مرگ
مدافع حریم خویش نیستیم !؟
چرا شرمنده اولاد باشیم ؟
همیشه سیر از غمباد باشیم !
چرا با اینهمه اموال ملی ؟
اسیر داد در بیداد باشیم !
دو باره باز ِ صد بازیچه تا کی !؟
پر از درد ِ دل و دل پیچه تا کی !؟
میان دال های بی مُروّت
بدون مُخچه و ماهیچه تا کی !؟
تو که قانون گریزی گشت کارت
گرفت از رأی مردم کار و بارت
اگر همسان سازی را نسازی
چه ای؟! یک چای ساز بی مهارت
بهار از فصل های سالمان رفت
تحول از دل احوالمان رفت
به پای اختلاساتی که کردی
نه تنها مال که آمالمان رفت
الا یا ایهاالتاتار تازی
خیالت راحت از هر حقه بازی
که مشمولان همسان سازیت را
کرونا کرده از دم پاکسازی...
درودبرشما استاد عزیز جناب سرمازه
مثل همیشه بسیارزیبا وتاثیرگذار