امشب

امشب  برای نوشتن دلنوشته ام تکه ای از قلبم را در گوشه اتاق تنهایی هایم می یابم و‌ آه و ناله سر می‌دهم تا به وسیله آن کلمات سرشار از غم و اندوه بر سینه ام نقش بندند....
امشب دوست دارم به توهمات ذهنم و من خوشبخت بدبختی اش را نشان دهم و نگاهی بر زخم های تنم بیندازم؛میخواهم با خودم رو راست باشم...
امشب میخواهم قبری حفر کنم و تمام آرزوهایم را دفن کنم و بیهوده بر بالین مرده ورد عافیت نخوانم....
امشب بابت از دست دادن آن که را باد نیاورد اما باد برد،دست به اعتراض می برم اما دادگاهی برای اعتراض نیست....
امشب من نفرین می‌کنم آنکه در هنگام تولد من این چنین‌ سرنوشت نوشت....
امشب میخواهم به فرشته مرگ وصیت کنم که جز او در هنگام مرگ در بالین منِ تنها کسی نیست،می‌خواهم وصیت کنم که پیکرم را آتش بزند و خاکسترم را بر شهر بپاشد تا زندگی در شهر پایان یابد و روح آزرده ام آرام ...