فهمیدم از نجابت هابیل وقت مرگ
دنیا برای راحت قابیل و زاغ بود
آنروزها شبیه همین روزهای نو
فهم بشر به سطح نبوغ الاغ بود
مدیون آدمیم که تکثیر میشویم
در ما خریّتی ست که در انقراض نیست
باید گذشت از سر تقصیر سیب ها
در وقت احتضار غم اعتراض نیست
فرگشت گاو از شوک میمون مُهِم تر است
گندم هنوز پیش شکم ها مقدس است
باید که ریخت وسوسه را در تنورها
در بزم شیر لاشه هوادار کرکس است
دیگر گلوله عرصهٔ تنگ خشاب نیست
در لایه های مغز و تفکر ترور شدیم
از ما گذشت آنچه که خلقت امید داشت
وقتی که پشت شیشهٔ عصیان دکور شدیم
از اعتبار ساقط و درگیر حاشیه ست
از درس عشق جاذبه ها را ربوده اند
دیگر به کسب فیض چه حاجت سلوک را
وقتی دهان یاوه سراها گشوده اند
در زندگی به هجمهٔ تکرار دلخوشیم
مانند کیسه ای که فقط مشت میخورد
حتی برای خرمگس ابزار مسخره ست
قورباغه ای که بین لجن پشت میخورد
آماج انتقام شیاطین سجده ایم
با ما درون جن و پری انقلاب شد
لعنت به عصر علم وَ آدم فضائیان
در قرن آتشیم که انسان کباب شد
سالروز شهادت مظلومانه هفتمین اختر آسمان امامت و ولایت، باب الحوائج،
حضرت امام موسی کاظم علیه السلام را خدمت آقا امام زمان (عج)
و همه شعیان جهان تسلیت عرض مینمایم
"چهارده سال آن غریب بی نوا"
"بود در زندان اسیر و مبتلا"
"شب کی میشد ناله اش تاثیر داشت"
"درد دل با حلقه ی زنچیر داشت"
"کی خدایا چون کنم زین ماجرا"
"دوری معصومه و هجر رضا(ع)"
....
التماس دعا