دست می شویم از تمام خودم،منِ غمگین گیج آزرده

دست می شویم از تمام خودم،من غمگین گیج آزرده
منِ منشوریِ پر از ایراد،زنده‌ای که درون خود مرده
توی تاریخ ذهن خسته من،بین یک مشت فکر زنگ زده
یک زن خسته می پرد از من،مثل خواب از دوچشم افسرده
زندگی یک سقوط آزاد است که خودت از خودت عبور کنی
توی مرداب فکرهای عجیب بشوی یک منِ زمین خورده
از خودم دورم و مچاله شدم،توی جلد کسی شبیه خودم
این منم؟کیست این کسی که شده اینقدر پیر و گیج و پژمرده
دست می شویم از خودم شاید امشب از غصه ها هبوط کنم
بروم تا ته فراموشی،تا ته کوچه های فرسوده.....

بهارک قدیری