بی تو چه کنم دل را

هر روز در این فکرم  بی تو چه شود دل را
از یاد مرا بردی یا مونسی این دل را
گاهی به دلم گویم اوراچه شود بی من
یک دم که گذشت گویم بی او چه کنم دل را
شبها زغمت باشد اشک همدم همیارم
چون وقت طلوع اید دانم چو تو بیدارم
ای کاش مرا خوابی باشد که تو هم باشی
با تو به سخن باشم بیگانه زغم باشم
هنگامه روز باشم مشغول به افعالم
دستم نرود در کاردل در طلب یارم
با من تو چه کردی که اینگونه پریشانم
یک دیده بغم گرید یک دیده به احوالم
ای کاش مرابخشی  با دیده گریانم
یا مرگ مرا خواهی از خالق دانایم