خودت و بغل بگیر

دخترم نازنینم چشماتو وا کن
با چشم باز به دنیا نگا کن
اون جلو جلوها
پشت این کوچه پس کوچه ها
ادماش جورواجورند
نقابای رنگی زده اند
خودت و بغل بگیر
چادرت و محکم بچسپ
به خنده ها باور نکن
نگات و سنگین بکن
اونجا کسی مفت نمی‌کشه دستی به سر
چیزی میخواد عوض لبخندی که زده آخر
چشماتو وا کن اما چشم دلت رو ببند
وا نکن دلت و به هر کسی
آدما پر از قصه اند خوب و بد نمیشه معلوم
مگر اینکه دلت قرص باشه
خالی از هوس و حرص باشه
خودت تکیه گاه خودت باش
تا که فردا نباشه حرفت ای کاش
اونوقته که میگم من میمیرم
طاقت شکستنت را ندارم،خاک و بغل میگیرم
همدم و همراز تو منم
کسی را بیرون باور نکن عزیز من باش
دنیایه رنگیت کدر میشه رازت و نکن فاش
برا خودت آرزوهای قشنگ داشته باش
مثل پاییز،زندگیه رنگاورنگ داشته