وابسته و دلبسته

روزگار حالم بده سربه سرم نزار
من که خودم میرم دست از سرم بردار
واسه من که تو وفا نکردی
من و به حال خودم رها نکردی
من که با کسی کاری نداشتم
حداقل برا تو که کم نزاشتم
بگو چرا من تو این قفس بسته کردی؟
تو قصد رفتن داشتی چرا من وابسته کردی؟
من که خودم هیچ.خیالمم اسیر تو بود
می‌دونستی کسی نبود دلم فقط گیر تو بود
شبا که تکراری شده خوابی نمونده واسم
دیگه دلخوشی ندارم مشکی شده رنگ لباسم
من که عمرم و گذاشته بودم به پات
دلم می‌رفت واسه اون قشنگیه نگات
چرا تو این دنیا باید تنها باشم
اسیر دلتنگی و غم‌ها باشم
عشقم با همه اینا که گفتم برات
این جون ناقابل و بازم میکنم فدات
دیگه این دل طاقت دوری نداره
می‌دونم غم دوری آخرش تو گورم می زاره