لوح صبور

یا لطیف ارحم عبدک الضعیف

سپاس خدای را که فرصتی دوباره داد تا در دانشگاه شعر ناب نقدی بنویسم.

شعری پیش رو داریم از جناب آقای سید محمد علی سهیلی که ان شاء الله چند سطری در خصوص آن خواهم نوشت.


🔴 متاسفانه عده‌ای در طول تاریخ شعر و ادبیات که سواد علمی کافی و وافی ندارند هنگام مواجهه با شعر انتظار دارند تا کل شعر را با خوانش
یکباره به اصطلاح هورت بکشند و هر شعری خلاف آن بود آن شعر را متهم کنند به اینکه مخاطب شعر را نفهمیده
برای این دسته باید گفت

اشعار در حالت کلی به دونوع تقسیم می‌شود

✔️ اشعاری که سهل هستند و به اصطلاح با یک بار خواندن و شنیدن و استماع به ذات شعر و مفهوم آن دسترسی پیدا می‌شود.
مَثَل این اشعار به صندوق جواهری ماند که در آن باز است و جواهر از درون آن پیداست و هر کسی می‌تواند تلالو آن را دیده و از لذت آن چشم هایش را سیراب کند.

مانند همین غزل سید بزرگوارمان که پیچش و خمش چندانی ندارد و مخاطب مانند نفوذ سرم در رگ شعر را در جانش نیوش می‌کند.

در این اشعار زنجیره ی کلمات اظهر من الشمس است
واضح و ملموس و به دور از برخی کشف های تو درتو برای مخاطب

✔️ اشعار نوع دوم البته در هر قالب چه موزون چه سپید و غیره اینگونه نیست
باید بارها خواند تا به نوع چیدمان و مجاورت کلمات در آنها پی برد مخاطب سعی می‌کند در این اشعار بر اساس تحلیل خود شعر را جلو برد.
نهایت و درجه ی آخر این اشعار معنی گریزی و مرگ مولف است.

البته هیچ کدام از این نوع اشعار چه نوع اول چه نوع دوم بر دیگری رجحان ندارد.
هرکدام سبکی است در ادبیات که هر یک طرفداران خود را دارند.

هر کدام از این نوع برای خود نقاط قوت و ضعفی دارند که باید در فرصتی مناسب
واکاوی کرد.



👈 نکته ی مهم

اشعار نوع دوم نباید با دادائیسم و هذیان نویسی اشتباه گرفته شود که هذیان نویسی هم سبکی است منسوخ که عده ای علاقه مند به آن هستند ولی طرفدار چندانی ندارد


🔴 در نقد قبلی اشاره کردم که هر قالب شعری در هر ژانری و هر سبکی کلمات خود را برای چینش دیوار شعر می‌طلبد
واگر در این امر دقت نشود آن کلمه و عبارت در کل پیکره ی شعر به عنوان وصله ی ناجور در ذوق می‌زند
مصداق بارز آن در شعر جناب سهیلی
قافیه ی (واکسینه) است که با کل سبک و سیاق شعر جور نیست و مانند نت اشتباهی کل هارمونی سمفونی را برهم می‌زند.



🔴 حجب در شعر

یکی از شاخصه های اصلی غزل جناب سید سهیلی عزیز حجب در کلام است
متاسفانه خواسته و ناخواسته برخی ها در دریای ادبیات شعر فارسی برای جذب مخاطب و بازدید کننده اقدام به سرایش اشعاری با درون مایه ی اروتیک می‌کنند و از راه المان های جنسی مرتبه و شان شعر را پایین آورده اند و متاسفانه در دنیای مجازی طرفداران زیادی دارند.

👈 نکته :

هر کس طرفدار زیاد داشت و یا اشعارو ترانه هایش در فضای مجازی دست به دست شد دلیل خوب بودن و برحق بودن آن نیست.
خیلی از خواننده هایی که با اشعار سخیف معروف شده اند مصداق سخن بنده هستند مانند ساسی مانکن و غیره
که ترانه ها و ویدئو کلیپ ها و اشخاص حاضر در این نما ها خود گویای وخامت اوضاع است.


برای سید بزرگوار آرزوی موفقیت دارم


یا حسین بن علی

سید هادی محمدی