بلبل‌آشفته

آمدسحرازسوی‌چمن‌نوحه‌ سرایی
زان‌بلبل  آشفته   ‌که‌ای‌یارکجایی
مُردم‌بخدا،بس‌غم‌هجرتو  کشیدم
بازآی‌وبپایان‌ برسان‌    دورجدایی
باطعنه‌به‌اوباد‌‌سحرگفت‌که‌ای‌مرغ
درفصل  ‌خزان‌ ناله  ‌زبهر‌که‌ نمایی‌
گرفکرگلی‌  گل‌شده  ‌پژمرده‌وبیرو
ازمرده‌بگوشت‌نرسد  ‌هیچ‌صدایی
بلبل‌نظری‌کرد و  پریشان‌به‌اوگفت
عاشق‌نشدی‌تاکه‌به‌این‌حال‌  درآیی
گردل  ‌بشود  عاشق ودر بند‌نگاری
با   مرگ   ‌مگرراه‌ بیابد  ‌به  ‌رهایی
‌میثم‌سفر‌ عشق‌عزیزاست ‌‌ روانشو
آنجا  که‌   روانند  ‌شهیدان  ‌خدایی
مجید بهلول...میثم..