نقاب هوس

تو ای یار که بوی غربت به خود گرفته ای
من صدایی ندارم که فریادی بر تو آرم
که صدای خاموش من مهیب‌تر از هر صدایی است
چرا که قلبم از عشق سرازیر بود و
وجودم سرتاسر عطر مهر یار میداد
و تلالویی از نور عشق در چشمانم
که بر چشمان ناظران رقص خوشبختی می‌نواخت
و تو که با تمام این داشته هایت
در چشمان هوس آلود شیطان غرق شدی
و زرق و برق دنیا بر عشقت سنگینی کرد
و چشمان هوس بازی که پشت این سیم و زر
نقاب محبت بر چشم کرده اند
که پشت این نقابها چشمان شیطان بیدار است
و تو را چه زود برق دنیا گرفت
خیانت چه لفظ آشنایی
میدانم قلب تو را پلیدی ها درنوردیده
امیدی به روشن کردن قلب تاریکت نیست
غرق خواهی شد در دریای پست خیانت
و افسوس که طلوع صبح را هرگز نخواهی دید
من تنها خواهم ماند
افسوس دلتنگی ها  را من خواهم کشید
و اشکهایم نفرت را از چشمانم خواهد شست
دیگر عاشق نخواهم شد و خواهم گفت
بر همگان که عاشق شدن در زمانه ای که
عشق را خرید و فروش میکنند جز به خطا نیست
و تو که روزی اگر چشم پلید هوس را کور کردی و آمدی
دیگر مرا نخواهی یافت که خود وقتی که عشق را در قلبم نابود کردی وجودم را هم آتش عشقم به خاکستر کشید
و دل طاقت خیانت را نیاورد و رنجور و متاثر  چشم دنیا را بر پنجره زیبای عشق بست
دیگر در این شهر پنجره ای رو به عشق باز نمیشود
و محبت را هرگز به عشق نخواهند یافت
و دنیا  تاریک و تاریکتر
هیچ نوری از هیچ سوراخی به دلها نخواهد تابید
که عشق و عاشقی جای خود را به هوس و سیم و زر خواهد داد و افسوس که دیگر برای هر چیزی دیر شده است
و لکه خیانت ها را نمیتوان با نور عشق نابود کرد و پدر را به درود که چه زیبا گفت: عشق اگر فزون از لیاقت معشوق باشد آتش خیانت عشق را خاکستر میکند