چایی

خداوندا نگیر از من تو این لیوان چایی را
بریزان بر سرم هر ثانیه باران چایی را

نمیچسبد به من فنجان چایی چون که‌کم‌ حجم‌است
بکن لیوان و یا یک پارچ ، هر فنجان چایی را

من از قهوه‌ گریزانم به عشق خوردن چایی
به رگ هایم بریزان تا همیشه جان چایی را

هوای سرد و قند و چای تلخِ داغ ایرانی
فراهم کن همیشه تک تک ارکان چایی را

همیشه چای داغِ داغ میچسبد به من ، اما
گهی با فوت می‌بینم تن رقصان چایی را

خزان است و هوا سرد و تمام شهر تاریک است
خداوندا نگیر از ما تو تابستان چایی را