سکوی رجعت

 

راهی به طرب نیست

بامرکب افسانه

کواشتیاق دوباره زاده شدن

در این زمین هزار پاره

در سیلِ بی شمارِ شاهین وکفتر و قمری ؟

(ما آهن و شمش وبرُنز نیستیم

عروسکی ، در مدار زیر صفر آب 

انسانیم ، 

با زایشی فراتراز خورشید

مثل نسیم سرخوش و آزاد

تحلیل رفته ایم ،

در جغرافیِ جبر زده یِ تاریخ ؟...)

*

ماعطر پونه ی خویشیم

مارا زمان داده به تاراج

از عصر خلقتِ آدم وحوا

ذهن ، نیش دهن کجیِ ست

شهد بهشت شهر آسایش ما بود

_هنوزدرکودکی ،

طراوتی چون فراست دریا_

ترفند عقل زورق هلاکت شد

دادیم زکف ؛

سکوی رجعت را ....



مشعل به دست شوق رسولان .... بود

رهانشدیم ما زپنجه ی افکار

تورات و انجیل ، خورشید بی انکار

قرآن ، شفای عاجل بیمار

بودا ، صفیر معاهده ی صلح

زردهشت ،

آیینه ی نمایش مهتاب

ومولانا

درخششی فراتراز پندار



درروزگار روشنگریِ دانش

فهم جهان شده تاریک

در جاده های وادی ارعاب

مرغابیانند ، قربانیان مقصد نزدیک

در مسابقات پرازدحام پایمال شهر

آسمان شجره ی گمنامی ست

باموشک و طیاره و فضاپیما

در بن بست ، راهی برای عروج اردکها نیست

بیا یید ،

ما خواب برهنه را برکنیم ازبستر الفاظ