خرقه سالوس

بسم الله الرحمن الرحیم

غزل خرقه سالوس از دوست خوبم محمد اکرمی، در وزن مفعول مفاعیلن، شاعر با انتخاب وزن دوری، سراغ قوافی درونی نیز رفته و به طور کامل از گذشتگان تقلید کرده است و البته من هم می پسندم. موسیقی و انتخاب واژگان از متون گذشته خوش نشسته است و تفکر مخاطب در کنکاش معنا و زبان شعر را مثبت ارزیابی می کنم. شاعر ریاکاری را به خود نسبت داده و زبان طنز، شیرینی این غزل را دو چندان کرده است.

بسیاری از مطالبی که توسط منتقدین بیان شده است چه شخص بنده و چه دیگر دوستان، اعم از سلامت وزن و قافیه و توجه به صنایع ادبی، حسن ختام، فصاحت، بلاغت، ایصال و غیره تقریبا در این شعر دیده می شود و می توان گفت شاعر روند مثبتی داشته است. در این غزل هم اگر دقت کنید تمام ابیات از مقایسه سود برده است. آنچه می خواهم در این نوع غزل ها که به تاسی و با عشق و علاقه از غزل های عاشقانه، عارفانه و اجتماعی بزرگان مان چون حضرت حافظ و سعدی سروده شده است خاطر نشان کنم سلامت زبان است که خوشبختانه در این غزل مورد توجه شاعر بوده و بنده در سرتاسر غزل مشکل خاصی از این حیث نمی بینم. چون در اثر گذشت زمان تغییراتی در زبان پدید می آید و در شناخت و استفاده از زبان گذشتگان ممکن است دچار سهو و خطا شویم و اگر امتناعی از سوی منتقدین گاها مطرح می شود حتم به همین دلیل است وگرنه زبان و موسیقی و تصویر درست باشد و بیان شیرین و محتوا آموزنده، استفاده از زبان و واژگان کهن نه تنها عنصر منفی تلقی نمی شود که مزیت هم هست و چه تلاشی ارجمندتر از حفظ میراثمان.

موفق باشید و تابنده به مهر