برای درخت

به نام خدا

درود و عرض ادب خدمت دوستان گرامی شعر ناب

در اندیشه ی استراحت بودم که به صفحه ی بانو سمیعی رسیدم البته با توجه به اینکه قبلا نوشته های خوبی از ایشون خونده بودم

باز هم با همین باور وارد صفحه شدم که باید بگم متاسفانه مثل قبلی ها نبود ، پیدا کردن دلیل با خودشون باشه ، تا دفعات بعد در چاله نیفتند


اول مفهوم کلی اثر ، به نظر میرسه بنیان خانواده و بودن های با مهر با سرانجام بی توجهی ترسیم شده
با توجه به این مورد کمی در مورد شعرشون سوال واسم پیش اومد
(تیک نقد رو خواهم زد حتما اما برای نقد حداقل باید چهار پنج بار اثر رو خوند تا بشه درک درستی ازش داشت و من فقط یک بار خوندم )


🌲 برای درخت کافی بود سایه داشته باشد

سایه امری بدیهی و اجتناب ناپذیر برای هر چیزیه که مقابل نور باشه ، حالا اینکه برای درخت همین کافی باشه ایا برای دلگرمی گزینه ی مناسبی هست ؟؟؟ مسلما خیر ( این توضیح که سایه داشتن کنایه از زنده بودن و حس زندگی ست راه به هیچ جایی نخواهد برد چون درخت خشک هم سایه داره و توضیح اینکه سایه روی دیوار باشه کنایه از اینکه بر خانه ای افتاده ، می دونیم که دیوار ها فقط برای سقف داشتن نیستن ، و در ضمن دیوار خودش سایه داره و احتیاجی به سایه درخت نداره )

ولی حالا مثلا اگر بگیم که برای درخت همین کافی بود که دستی به میوه اش برسد چه ؟ یا مثلا سایه اش بر سر کسی باشه چه ؟
این پیشنهاد خام بود و خیلی موارد بهتری رو میشه بیان کرد

⚠ و برای سایه همین بس که دیواری

سایه ایا دیوار میخواد که تکیه بده ؟ تکیه دادن کافیه ؟ خب اصولا جایگاه قابل اعتمادی که با خیال راحت بشه به اون تکیه داد یکی از ملزومات در روابط هست و بدون چنین اعتمادی دیر یا زود هر کسی راه خودش رو خواهد رفت چون به این باور رسیده که تنهایی میتونه ، تصویر تکیه گاه میتونه مناسب باشه اما کافی نیست و در واقع یک تصویر معمولی و یک طرفه است ، برای سایه اینکه روی سر گلی باشه و به در واقع سایه بان باشه خیلی بدیهی تر هست
اشیا و انسان ها خصلت های معمولی بسیار دارن ، اما همین که بهترین رو انتخاب نکنیم همیشه جای بحث باقی خواهد گذاشت
البته هنوز کاملا توجیه نشدم برای سایه چرا دیواری بس است ؟


⚠ برای دیوار پنجره ای

این بسیار خوب بود خیلی عالی


⚠ و برای پنجره گلدانی

و انصافا این یکی هم خوب بود و اینکه هر دو در ادامه ی هم اومدن چقدر تصاویر خوبی ایجاد کرده


⚠ و برای گلدان
چشمانی که او را بشنود

و این هم سومی که عالی شدن ، چشمانی که او را بشنود ؟ اول بگم شنیدن ِچشم بدون شک تصویر زیبایی ست ،

روی صحبتم با او را ست :

برای گلدان
چشمانی که او را بشنود :

برای گلدان چشمانی که بشنود

با حذف او را تصویر خیلی گسترده تر خواهد شد و فقط محدود به گلدان نخواهد بود



⚠چشمانی که نشنید ،،،،

این سطر بسیار در جای نا مناسبی امده ، لازم نیست ما خودمون بگیم چی شده وقتی تو سطر های بعدی داریم نشون میدیم :

⚠ گلدان پژمرد (گلدان پژمرده ِ )
⚠پنجره بسته
⚠دیوار آوار شد (شد رو خط بزنیم )

⚠ سایه مُرد (سایه مـُـرد ِ )

⚠ و درخت خشک شد (باز هم شد رو خط بزنیم ) ( برای مطابق سازی افعال با فعل می دهد اخر )

⚠ ببین (برای تاکید اومده و توجه اما میشه گفت تاثیر مثبتی نداره و کمی هم باعث تنزل شده )

⚠چشمانی جان می دهد.

چشمانی جان می دهد تصویر زیبایی ست

و حالا خودتون قضاوت کنید با وجود این تصویر زیبا
چشمانی که نشنید ایا فقط یک گرد تکرار و ملال روی اثر نپاشیده ؟؟


اثار قبلی تون رو گه گاهی مطالعه کردم واقعا خوب بودن
اما این اثر مثل قبلی ها نبود
دلیلش رو پیدا کنید لطفا تا از متاثر شدن اثار بعدی تون جلوگیری بشه
این نقد رو به حساب احترام به اثار قبلی تون بیارید و نه زدن توی سر یک نوشته ای که میشد پرداخت بسیار بهتری داشته باشه

امیدوارم دلخور نشده باشید
با آرزوی بهترین ها
و در پناه خداوند منان