معمای چند قرن پیش

سلام استاد آزادبخت ارجمند

زیبا نگاشتید یگانه خدا حافظ دختران گرانقدر شما و خانواده ارجمندتان و یکایک دختران دنیا در سلامتی و عزت و موفقیت و دلشادی ها باشد الهی آمین

درود استاد عزیز
بسیار جالب و زیباست

درود بر شما استاد عزیز
موفق باشید.

عرض ادب استاد آزادبخت مهربان
بزرگوار
در پناه خدا
سالارید .

درود استاد عزیز
(من کنت مولا فهذا علی مولا)
"هر که را من باشمش مولا و دوست
ابن عم من علی مولای اوست"
عید ولایت و امامت را خدمت حضرت حجت ابن الحسن صاحب عصر و الزمان(عج)،
کلیه سادات و دوستان عزیز تبریک میگویم
امید که رهروان راستین طریق حق و فضیلت امامان معصوم باشیم

سلام برادر اثر دیگری از شما سائقی شد که سیاهه ای به قلم آورم
باری این اثر اثری پر دختر است و امید که از قلم زرنگار دوستان بهره مند شویم

درود استاد سیاوش ادیب ارجمند سپاس
ممنونم به مهر وعطوفت خود خواندی سپاس

درودتان باد جناب استاد آزاد بخت ادیب گرانقدر 🌞
سپید ساختارمند و روایت گونه ی زیبایی سروده اید که عقبه ی تاریخی دارد
معمایی که رازش مکشوف است و زبان به سکوت مهروموم می شود ...
🍃🌿🥀🌷🥀🌿🍃
زنده باد👏👏👏👏
نویسا مانید وسبز وسرفراز

درود بانو سمیعی ارجمند استاد گرانقدر ممنونم

امیل ور هارن
غروبهای مصلوب بر پهنه ی افق، غروبها
خونین، در مردابها، دردها وزخمهایشان
در مردابها؟،همچو آیینه ای سرخ ،
در برابر چهره ی شهید غروبها
غروبهای مصلوب بر پهنه ی افق، غروبها

سلام وعرض ادب
هزاران
درود برشما
زیباوبامعنی سرودی بود
استادگرامی

شما ، ای عیسایان ،ای شبانهای که به دشتها می آیید
در جست وجوی رمه های روشن برای آبشخورهای روشنتان
اینک مرگ است که در بدرودهای غروب جای می گیرد
ای عیسایان ،اینک پشمها وپوستهاست که آغشته به خون میشود
وجلجتاها سر میککشد ،درزیر آسمانهای سیاه.

غروب های مصلوب بر جلجتاها سیاه
دردها وآهنها ی گداخته درزخمها را تجلیل می کند
واینک غروبهای خونین در آبشحورهای سیاه
غروبهای مصلوب بر پهنهی افق، غروبها

یک قانون طبیعی در دنیا هست که برای نوکردن ،باید همه چیز راویران کرد

سلام جناب آزاد بخت
بسیار زیبا

لیلی ومجنون نظامی
پس ،پرده درید وآه برداشت ،
سوی در ودشت راه برداشت

آهی زد و راه کوه برداشت
رخت خود از آن گروه برداشت

چونشب علم سیاه برداشت
شبرنگتو رقص راه برداشت

بر شما استاد آزاد بخت بزرگوار 🌺💐🌺
آتش می گیرد آنکس که پند ترا خواهد شنید
آتش در جان دختر و معمای چند قرن پیشش
بسیار عالی سرودید واقعا لذت بردم مرحبا 🌸🌷🌷

قلمتان زیباست

درودبرشما استاد عزیزم محمد رضا جان عزیزم بسیار سپید پرمفهوم را قلم زدید بسیار عالی بود احسن برشما 💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟

💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟

درودتان شاعر و ادیب توانا جناب ازاد بخت گرانمهر💐☄️🤞🌱👏👏🌹🌹❤️‍🔥🏵️💮

سپیدی زیبا و دلنشین همچون همیشه باصور خیال و تلفیق،دستمریزاد،سبز و مانا💮🏵️❤️‍🔥🌹👏🌱🤞🤞☄️💐🙏🥀🥀❤️🔥🔥💯🪴🪴🌸🌸🌸✍️🌳🍃🍄☘️☘️🌷🌲🌲🍂🍂

درود جناب آزادبخت عزیز

درودها استاد آزادبخت عزیز
صورخیالتان عالیست وتصاویر ایستمن کالر
قابل اعتنا و درخشان سرودید دوست عزیز

تقدیم با احترام

درود وعرض ارادت خدمت استاد بزرگوار
بسیار زیبا بود ..به امید روزی که دختران وزنان این جامعه جایگاه اصلی خودشون رو بدست بیاورن ..
در پناه خداوند شاد وپیروز باشید

تقدیم با احترام

سلام و عرض ادب..
درود بر شما..

داش جواد گل من ممنونم از گل آرایی درصفحه

درود بر استاد آزادبخت نازنین
بسیار زیبا و دردناک


استاد این دیگه فوق سنگین نیست
کمی نیمه سنگین است


با خواندن این شعر
احساسم داره درد می کشد

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌺🌺🌺🌺
🌼🌼🌼
🏵🏵
💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹
🌺🌺🌺🌺🌺
🪻🪻🪻🪻
🌼🌼🌼
🥀🥀
💮🌺🌺🌺🌺
🌼🌼🌼
🏵🏵
💐

سلام این اثر هم که فرمودید فوق سنگین است
من اگر چه سبک وزنم ولی دیشب زیر وزنه ی فوق سنگین رفتم و اگر چه نتوانستم میلی متری آن را تکان بدهم لیک مهره های جابجا شده به جا مانده است حال اگر باز هوس به سر زند و بار دیگر زیر وزنه بروم نه کمر ماند و نه از من اثر گر چه فرمود

گفت مجنون من نمی‌ترسم ز نیش
صبر من از کوه سنگین هست بیش

منبلم بی‌زخم ناساید تنم
عاشقم بر زخمها بر می‌تنم

لیک از لیلی وجود من پرست
این صدف پر از صفات آن درست

ترسم ای فصاد گر فصدم کنی
نیش را ناگاه بر لیلی زنی

داند آن عقلی که او دل‌روشنیست
در میان لیلی و من فرق نیست

درود استاد سیاوش ادیب زیرکی ودانایی شما استاد عزیز ستودنی است خداقوتت بدهد من برای مخاطبان واساتید محترم احترام خاصی قائلم وبی شک همه تان رادوست دارم از اینکه زحمت نقد صفحه حقیر را کشیدید ممنونم
سپاس از تمام همراهی تان
از اینکه شعر مرا شبیه ستاره های شعرت نمودی ممنونم وامید دارم کنار این چراغ همیشه روشن شعرم راه به خانه یابد سپاس

درودی دیگر استاد سیاوش اگر سوالی در مورد این شعر به نظرت می رسد روی صفحه حقیر بنگارید
ممنونم

رفت لقمان سوی داود صفا
دید کو می‌کرد ز آهن حلقه‌ها

جمله را با همدگر در می‌فکند
ز آهن پولاد آن شاه بلند

صنعت زراد او کم دیده بود
درعجب می‌ماند وسواسش فزود

کین چه شاید بود وا پرسم ازو
که چه می‌سازی ز حلقه تو بتو

باز با خود گفت صبر اولیترست
صبر تا مقصود زوتر رهبرست

چون نپرسی زودتر کشفت شود
مرغ صبر از جمله پران‌تر بود

ور بپرسی دیرتر حاصل شود
سهل از بی صبریت مشکل شود

چونک لقمان تن بزد هم در زمان
شد تمام از صنعت داود آن

پس زره سازید و در پوشید او
پیش لقمان کریم صبرخو

گفت این نیکو لباسست ای فتی
در مصاف و جنگ دفع زخم را

گفت لقمان صبر هم نیکو دمیست
که پناه و دافع هر جا غمیست

صبر را با حق قرین کرد ای فلان
آخر والعصر را آگه بخوان

صد هزاران کیمیا حق آفرید
کیمیایی همچو صبر آدم ندید

سلام و درود استاد آزادبخت بزرگوار
مثل همیشه شعر زیبای از قلمتان خواندم
موفق و پیروز باشید

درود استاد خوشرو ممنونم

درود استادخوشرو گرامی من وبانو نسبت به تمام اساتید ارادت خاصی قائلیم وهمیشه باخلوص نیت دوستشان داریم
استادان مایه فخر وارزش معنوی در نزد ماهستند وبسیار گرامی واز حسن نیت خیرشان همیشه آگاهیم سپاس که خواندی

مخزن الاسرار
خویشتن آرای مشو چو ن بهار
تانکند طمع در توروزگار
رای مرا این سخن از جای برد
کآب سخنرا سخن آرای برد

خسرو شیرین
حقیقت شد ورا کآن یک سواره
که می کرد اندر او چندان نظاره

جهان آرای خسرو بودکز راه
نظر می کند چون خورشید در ماه

به عید آرای ابروی هلالی
ندیدش کس که جان نسپرد حالی

کواکب را به قدرت کارفرمای
طبایع را به صنعت گوهر آرای

جمالش را که بزم آرای عید است
هنر اصلی وزیبایی مزید است

درود جناب آزادبخت
سپیدهایتان زیباست
معمایِ چند قرن پیش چه بود آخر نفهمیدم
زیبا بود

درود جناب آزادبخت ارجمند قلمتان نویسا و سپید گرامی

استاد فردوسی
جهانا شگفتی زکردار توست
هم از تو شکسته ،هم از تودرست

ازاین دو یکی را نجنبید مهر ،
خرد دوربد مهر ننمودچهر:

💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
🌺🌺🌺🌺
🌼🌼🌼
🏵🏵
💐💐💐🌹🌹🌹🌹🌹🌹💐💐
❤️❤️❤️❤️🪷🪷🪷🪷🪷
🌹🌹🌹🌹🌹💐💐💐
🪻🪻🪻🌼🌼🌼🌸
🌺🌺🌺🌺🌺🌷
🍀☘️🌱🌹💐
🌿🌿🌿🍁
🪴🪴🪴
🏵🏵
💟
🌺🌺🌺🌺
🌼🌼🌼
🏵🏵
💐

همی بچه رابازداند ستور ،
چه ماهی به دریا ،چه دردشت گور

نداند همی مردم از رنج وآز
یکی دشمنی را زفرزند باز

بسا رنجها کز جهان دیده اند
زبهر بزرگی پسندیده اند

سرانجام بستر جزاز خاک نیست
ازاو بهره زهر است و تریاک نیست!

چودانی که ایدر نمانی باز
به تارک چرا برنهی تاج آز!

همان آز را زیر خاک آوری
سرش را سر اندر مغاک آوری

تورا زاین جهان شادمانی بس است
کجا رنج توبهر دیگر کس است

تو رنجی وآسان دگر کس خورد
سوی گور وتابوت تو ننگرد

براو نیز شادیسر آید همی
سرش زیر گرداندر آید همی

زروز گذر کردن اندیشه کن
پرستیدن داد گر پیشه کن

بترس از خدا ومیازار کس
ره رستگاری همین است وبس

درودتان باد جناب استاد آزاد بخت عزیز
زیبا بود گرامی

درود استاد ممنونم

سلام و عرض ادب محضر استاد گرامی
در راه عشق و عاشقی که فعلا به بن بست خورده ام در راه شعر و شاعری پندی، اندرزی، نکته ای از دریای علم خویش مرحمت بفرمایید

همان سبکی که مشغولم را ادامه بدهم یا بخت خویش را در جای دیگری جستجو کنم

سرورم چارپاره ای دارم که دوستش دارم و چه می شود کرد آدمی فرزند خویش ولو زیبا و سالم نباشد هم دوست دارد بندی تقدیم به شما
صحنه ها آمدشد بی حاصلی بود از ازل
تا ابد قورباغه گون پرتاب می شد لحظه ها
نبض جوشان زمان را کرد ساکن با زبان
پرده ای دیگر نمایش داد روی پرده ها

امیدوارم و آدمی به امید زنده است که استاد نقد نیز بفرمایند که دارویی بهتر از نقد نیست و محتاجان را دستگیری نمودن از خوی کریمان است
کرم نما و مرا نقد تند کن ای دوست
چو قند باشد اگر بر کنی ز من تو پوست

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود
سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

حلقه پیر مغان از ازلم در گوش است
بر همانیم که بودیم و همان خواهد بود

بر سر تربت ما چون گذری همت خواه
که زیارتگه رندان جهان خواهد بود

برو ای زاهد خودبین که ز چشم من و تو
راز این پرده نهان است و نهان خواهد بود

ترک عاشق کش من مست برون رفت امروز
تا دگر خون که از دیده روان خواهد بود

چشمم آن دم که ز شوق تو نهد سر به لحد
تا دم صبح قیامت نگران خواهد بود

بخت حافظ گر از این گونه مدد خواهد کرد
زلف معشوقه به دست دگران خواهد بود

دریای خیالیم و نمی نیست در اینجا
جز وهم وجود و عدمی نیست در اینجا

رمز دو جهان از ورق آینه خواندیم
جزگرد تحیر رقمی نیست در اینجا

عالم همه میناگر بیداد شکست است
این طرفه‌که‌سنگ ستمی نیست در اینجا

تا سنبل این باغ به همواری رنگ است
جزکج نظری پیچ وخمی نیست دراینجا

بر نعمت دنیا چه هوسهاکه نپختیم
هرچند غذا جز قسمی نیست در اینجا

برهم نزنی سلسلهٔ نازکریمان
محتاج شدن بی‌کرمی نیست در اینجا

گرد حشم بی‌کسی‌ات سخت بلندست
از خوبش برون آ علمی نیست در اینجا

ما بی‌خبران قافلهٔ دشت خیالیم
رنگ است به‌گردش‌، قدمی نیست دراینجا

از حیرت دل بند نقاب توگشودیم
آیینه‌گری کارکمی نیست در اینجا

بیدل من و بیکاری و معشوق تراشی
جز شوق برهمن‌، صنمی نیست در اینجا

به نظرم بد نیست گاه به آثار بزرگان نیز بپردازیم شما که دانش وافری دارید و می توانید نکته ها اندر نکته ها مستفیض فرمایید لکن خرد بیش تر مطالبی ذیل آثار دوستان می نگارم و دابم نیز تقریبا برین است که دنبال مقاصد شاعر نباشم بلکه ببینم اثر مرا به چه حرفی می کشاند و گاه مطمئنم شاعر این معانی را در ضمیر خویش نداشته لکن دست ما که در بافتن بسته نیست

کار بافتن یا یافتن را با جناب بیدل شروع کنم
دریای خیالیم و نمی نیست در اینجا
جز وهم وجود و عدمی نیست در اینجا
نقطه نه طول دارد و نه عرض و نه ارتفاع و تقریبا هیچ است اما هست دریای خیال اما نم نبودن اگر نم نباشد حتی نقطه هم نیست و خیال چه تواناست که دریای خیالی را تخیل می کند که نم نیست و هیچ است و مهم تر در عالم واقع نیز این امر متحقق است و خیال نیست بلکه واقعیت است دریای خیال سراب نیست و این سراب در واقع نیز هست
نفی وجود و نفی عدم و ابقای وهم
نفی عدم خود عجب نفیی است
وهم که بوی عدم می دهد حال هست

خوب استاد عزیز تکمله ای برین بیت دارند بفرمایند و الا محبتا بیت دوم را تشریح بفرمایید شاگرد بیت سوم را و همین طور تا آخر ادامه می دهیم ببخشید البته هدف هم کلامی با شماست ورنه جسارت است در محضر بزرگان سخن گفتن

بقیه هم میتونن شرکت کنند یا روی صحبت محمدرضا جان است منحصرا؟

شاید اینجا ، در بیت دوم ، منظور بینهایتی است که از تقابل دو اینه پدید می اید

کجاست فکر حکیمی و رای برهمنی

چی کرده شاعر ایینه ها

احتمالا مدحی هم نبوده چون از معشوق تراشی صحبت شده و بت هم که میتونه مذموم باشه

البته مصرع حافظ قطعا مدحه و خیلی هم مورد بحث بوده

همان شوق برهمن صنم است
حال شوقی که برهمن دارد
یا شوقی که به برهمن هست

البته جناب آزادبخت حمل به اسائه نکنند که ذیل اثر ایشان در باب اثر استاد بیدل گفتگویی برقرار کردیم بهانه ای بود برای بهره از دانش حضرتتان

مطلبی در مورد اثر خودتان
شروع اثر با آنکس و ختم اثر با پیشش
می خواستم بنویسم شروع اثر با ضمیر و ختم اثر با ضمیر
ضمیر آخر اثر متصل است و ضمیر اشاره ابتدای اثر نیز به صورت متصل آنکس نوشتید
ولی گویا آن در آن کس صفت اشاره است
حال اگر آنکس که را تبدیل کنیم به آنکه ضمیر اشاره بدست می آید که قرینه باشد با انتها؟ البته که را در معنای کسی نباید آورد در همان معنا که در سطر اول آوردید

سلام و عرض ادب استاد محمدرضا آزادبخت عزیز و ارجمندم

استاد غم بزرگی است درود به شما و قلم شریف تان و حس نابتان

حریم یعنی چه؟ پرده دار حریم که را گویند؟ و آتش وقتی چهره ی قبیح اطراف حریم آتش کند و دف بزند...
همه ی این ها را ما در اعراب جاهلیت دیدیم یا مثلاً سرخپوستان قدیم بستگی دارد در معمای چند قرن پیش، تا چه اندازه به دور نگاه کنیم. گاهی اوقات هم باید ردّ پای دور را در خیلی نزدیک دنبال کنیم خیلی خیلی نزدیک برای آنکه بتوانیم واژه ی <<دخترم>> را از زبان یک پدر، یک استاد، یک مرد برای تمام دختران سرزمینش تفسیر کنیم. آنجا که محبت و غیرت نقش تصویر می زنند.

درودها

درود استاد سیاوش ادیب بنده شاگردی بیش نیستم اماهوش وذکاوت شما مرا به تحیر انداخته
چگونه به فکر ضمایر در شعر افتادی ؟
این چگونه خواندن است به من نیز نشان بده
استاد از تمام شعرای دنیا تا الان همه کم وبیش از عشق سخن رانده اند ومن نیز سالهاست سخن می دانم ولی افسوس خیالم جرئت بروز آن ندارد
سپاس

ای لبخند خوش مشرب من
ای تمام جواب هراس تند من
دیوانه عشق تو بودن رقم بخت مرا چند خواهی زد ؟
مرا به چندمین احتمال مشکوک خود رقم خواهی زد ؟

خرقه درویش مپوش
گاهی جهل آینه هنوز دیوانه روی توست

فقیرانه مرا درخاک آینه فرو مبر
گاهی تنم زخم بر می دارد
ازخرده شکسته آینه
ای صاحب مقام ناز من
محروم کن مرا از این خرقه از این آینه
تمنا کن گاهی دست شلاق تمنای ترا فریاد خواهد زد
گاهی چشم فراخوانده می شود
درجای غیر فعل خو د
ای تمام اسارت فعل من درنیاز آینه
بگذار سر پوشیده در تناقض تو
حکم شیطان را اجرا کنم
کاری به این چند شنبه های مقدس ندارم
گاهی گفتار کوتاه یک جا
عزلتگاه آینه خواهد شد
کوتاه وبلند در شگفت
استاد امیدوارم شعر آینه از کتاب بانو بامن مقبول شما باشد سپاس
تقدیم به سیاوش ادیب

درود استاد بسیار زیباست
ای دختری که همه خیالات مرا زندگی می کنی
بگو پند و اندرزهایت را در بین کلام بیاورم
آتش در جان من و تو می گیرد

درود بانوخضری ممنونم از گل آرایی درصفحه

درود تان استاد عزیز
عااالی و پر مغز خواندم از قلمتان
دستمریزاد🌿🍃🌺🌾

سوره مبارکه نوح
بسم الله الرحمن الرحیم

فَقُلْتُ اسْتَغْفِرُوا رَبَّكُمْ إِنَّهُ كَانَ غَفَّارًا ﴿١٠﴾

پس [به آنان] گفتم: از پروردگارتان آمرزش بخواهید که او همواره بسیار آمرزنده است. (۱۰)


يُرْسِلِ السَّمَاءَ عَلَيْكُمْ مِدْرَارًا ﴿١١﴾

تا بر شما از آسمان باران پی در پی و با برکت فرستد، (۱۱)


وَيُمْدِدْكُمْ بِأَمْوَالٍ وَبَنِينَ وَيَجْعَلْ لَكُمْ جَنَّاتٍ وَيَجْعَلْ لَكُمْ أَنْهَارًا ﴿١٢﴾

و شما را با اموال و فرزندان یاری کند، و برایتان باغ ها و نهرها قرار دهد، (۱۲)

سلام و درودها جناب آزادبخت بزرگوار

ایام باسعادت عید بزرگ غدیر رو خدمتتون تبریک و تهنیت عرض میکنم

عالی بود استاد ازاد بخت عزیز
دست مریزاد

درود استاد زمانی ممنونم

درود استاد
نوشیدیم از زلال اندیش‌تان
دستمریزاد
زیبا بود
سلامت باشید

درود استاد استکی گرامی وگرانقدر ممنونم
عید ولایت وامامت بر شما استاد گرامی مبارک باشد

درود استاد آروین ممنونم عید غدیربر شما مبارک

سلام طیب الله عید غدیر هم مبارک
عالم همه میناگر بیداد شکست است
این طرفه‌که‌سنگ ستمی نیست در اینجا
میناگر باید نقش و نگاری انجام بدهد لیک به متضادش روی آورد
کلا در وادی خیال تناقضات برای خود عالمی دارند
عالم مقصود دنیا یا جمیع عوالم را یک کاسه کنیم بگوییم عالم
بیداد مرتبط است با ستم
سنگ نیز با میناگر مرتبط است و چون یکی از معانی آن شیشه گرست تضادی استشمام می شود
همه صدر و ساقه ی عالم را یکی می کند
شکست در عین بی سنگی
اگر نکته ای است بفرمایید و الا بیت چهارم را محبت فرمایید شرح فرمایید

حل شود صد مشکلم با گفتن یک یاعلی
قلب من خورده گره از روز اول باعلی
محرم میقات را گفتم چه گویی زیر لب
عاشقانه یک تبسم کردو گفتا علی

عیدتون مبارک

درود استاد سیاوش ادیب اگریافتی پیش خود نگه دارد
اگر نیافتی در حافظه خود بسپار
اگربافتی به کس دیگری نشان مده
اگرنیافتی دیگر دنبالش مگرد
جمع حرف((الف))و((ح))می شود ((ط))
جمع حرف ((الف))و ((ب))می شود ((ج))
جمع حرف ((الف))و ((ز))می شود ((ج))
جمع حرف((الف))و((د))می شود ((ه))
منهای حرف ((د))از ((الف))می شود ((ج))
جمع ومعنای تمام حروف شبیه نقطه وسط یک پاره خط

منهای حرف((ه))از ((الف))می شود ((د))
منهای حرف ((ز))از((الف))می شود ((و))

جمع حرف دوتا(( ب))می شود((د))
جمع حرف دوتا(( ج)) می شود ((و))

تقدیم سیاوش خان

سلام استاد عزیز

سلام استاد
اومدیم فیض ببریم
و بیاموزیم

کجایید؟

سلام ها و درودها یتان جناب آزادبخت گرانقدر

درود جناب رضاپور ممنونم

درود استاد سیاوش ادیب بنده سخنی در مورد سبک بیدل وخود اشعارش را اینجا می نویسم تا مرا ازاین بیت ها معاف نگه داری
جهان اثیری وساخته شده از ترکیب دوعنصر ((بی خودی))متعلق به تجربه های ناب عارفانه وعنصر ((وهم))که مولود جهان فراواقعی است
چراکه عناصر شعر بیدل ، عناصری نیستند که بتوان برای آنها دامنه ای محدود بسته وتک معنایی آنهم صریحدر نظر گرفت وبایک نقل وانتقال ساده ((همنشینی))و((جانشینی))کلام به معنای قطعی وادبی آنها دست یافت
شعر بیدل شعر معناهای معنا نشدنی است
عناصر شعربیدل در روند تبدیل شدن به شعر محض از مرحله نقش مایه به در آمده وبه نماد رسیده اند

عناصر شعربیدل پیوسته درحال لغزش جهش ورهایی اند وبه هیچ وجه با معانی قطعی وصریح سرسازش ندارند
باتوجه به عرفان خالص وبی ادعایی که پیوسته از فضای این اشعار به مشام می رسد وفور ((حیرت وحیرانی))را درشعر وی می توان نهایت نگرش عارفانه اش به حساب آورد
نگرشی که به طور کامل راوی را به مرز بی خودی رسانده ودرنتیجه به حیرانی وحیرتیبنیادین پیوند داده است
واین همه نشانگر سیر وسلوک عارفانه وژرف درنفس شاعر راوی است

سلام

تا سنبل این باغ به همواری رنگ است
جزکج نظری پیچ وخمی نیست دراینجا

بسم الله منتظر در و گهر حضرتتان هستم

از طرفی اندیشه وتامل درشعر بیدل یکسر درفضای فردی وساحت هنری است
کلام از منش استعاری ناب تبعیت می کند واین منش استعاری یکدست در پی جدایی زبان وذهن شاعر از زبان وذهن دنیای قرادادی است
شاید بتوان گفت یکی از بهترین راههای نزدیک شدن به فضای شعربیدل
کشف مکانهای زیستی او درلحظه آفرینش هنر است
ایت مکانها بطور کلی درشعر او درهیئت مکانهاینمادین جلوه گر شده اند

((پریخانه))و((وهم))درمجاورت هم فضای عجیب وحیرت انگیزی می سازدکه بیان آن بامعیارها جهان وزبان واقعی بسیار دشوار است ولی برای مخاط آشنا بافضای شعر بیدل ، غیر قابل فهم نیست زیرا (( وهمی))که شاعر به آن خو کرده است جایگاه دلی است که درطاق پریخانه ((جایگاه خیال ))یافت می شود

همچنین عدم یکی از مکانهای مورد علاقه شاعر است
این مکان، برنیستی محض دلالت دارد واز مکانهای فراواقعی است که راوی (( بی نفس ))رادر ((ظلمت آباد ))آن خوابیده است وبه نظرمی رسد
((شبِ))این ((نیستی ))ازچنان روشنایی برخوردار است
که راوی از یارمیخواهد که باشانه کردن گیسوی سیاه خود به شبهای ((نیستی))او ((سحر))ر بتاباند
این نقیضه گویی و آمیزش دوفضای مرکب از هستی و عدم
بخشی از زیباترین تصویرهای متناقض نما را در دیوان بیدل بوجود آورده است
استاد سیاوش عذر تقصیر اگر مطالب به خوبی بیان نشد
واین هوش ودانایی شما درهمه اشعار ستودنی است
سپاس استاد گرامی

درود استاد سیاوش ادیب بنده را معاف کنید از حیرت وحیرانی بیدل
چون یکی از اساتید معروف به من گفتند که شبیه ونظیر سبک بیدل شعر می گویی
حال نمی دانم چرا می خواهی کشف شهود کنی
از اساتید دیگر بخواهید مرا در این راه جهلی است بی انتها
سپاس

شعری از استاد حافظ
دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گِلِ آدم بسرشتند و به پیمانه زدند

ساکنانحرم سترو عفاف ملکوت
بامن راه نشین باده ی مستانه زدند

آسمان بار امانت نتوانست کشید
قرعه کار به نام من دیوانه زدند

جنگ هفتادو دو ملت همه را عذر بنه
چون ندیدند حقیقت ، ره افسانه زدند

شکر ایزد که میان من او صلح افتاد
حوریان ،رقص کنان ، ساغر شکرانه زدند

آتش آن نیست که بر شعله ی او خندد صبح
آتش آن است که در خرمن پروانه زدند

کس چوحافظ نگشود از رخ اندیشه نقاب
تاسرزلف سخن رابه قلم شانه زدند

حاصل خاقانی از سودای تو
چشم گریان ودل بریان نمود

صائب تبریزی
درعالم فانی که بقا پابه رکاب است
گر زندگی خضر بود، نقش بر آب است

استاد سعدی
جوانی سراز رای مادر بتافت
دل دردمندش به آذر بتافت

چوبیچاره شد ، پیشش آورد مهد،
که ای سست مهرفراموش عهد

نه گریان ودرمانده بودی وخرد
که شبها زدست تو خوابم نبرد