خاکستر

در این درهم صحنه ی بی کارگردان
که دلقک می شود روشنفکر
مثله می خواهد خرمدین را
پاک نام عشق
در این بازار رندان پرنقاب
که نفرت می دَرَد مردمان را با لبخند
و می پرسند مجازی احوال دل تنگ را از هم
مرا یکرنگ می خواهی؟
من آن بی رنگ سال ها در بندم
که با خاکستر سرزمینم، همرنگ همرنگم