باغ سنگی

 

 

بذر حاصلخیزِ ناامیدی

کران تا کران

رویاند سنگ روی سنگ

آویزان از شاخه های باغ سنگی

قلوه های سرد

تکّه تکّه جگرهای درد

هذیانِ سردباد

یا خدعه ی بادصبا

بشارتِ جاودان بهار

امّا نه ...

آغازِ زوال

زوزه ی وهم اَنگیز 

که می خواند بر تن لُخت و بی برگ درختان

جزای فریاد

هوار کلاغ های روح خوار

از جنبش اجساد ناشناس

نجوای سنگ ریزه ها و ماهتاب

در چشمان بیدار زمان 

درویش خان

چه آشوبِ خاموشی جاریست

در باغ ناآباد

 

پی نوشت: تصویر باغ سنگی درویش خان در سیرجان کرمان است که به دست فردی کر ولال به نام درویش خان گنگ اسفندیارپور که به کشاورزی اشتغال داشته، ساخته شده. او که یکی از زمین داران سیرجان بود، چند سال بعد از انجام اصلاحات ارضی، در سال ۱۳۴۰ که بسیاری از زمین هایش رو از دست داده بود، به نشانه اعتراض درخت های باغش رو که همه آنها خشک شده بود با آویزان کردن سنگ به درختان زینت بخشید